تاسیسات

تاسیسات قلب تپنده هر ساختمان است و اهمیت آن درست از زمان شروع بهره‌برداری به شدت مشخص می‌شود. تاسیساتی اعم از آبرسانی، فاضلاب، تهویه مطبوع، روشنایی، سیستم‌های آتش نشانی و .. جزو پرکاربردترین وسایل روزانه افراد می‌باشد که در صورت کارکرد اشتباه آسایش و کارکرد افراد را مختل می‌سازد. لذا طراحی این سیستم‌ها دارای اهمیت بسیاری است. از سوی دیگر این تجهیزات دارای هزینه اولیه بالا هستند و همچنین فضای زیادی از بنا را اشغال می‌کنند. به همین دلیل طراحی بهینه آن‌ها دارای اهمیت می‌شود.

سیستم های تاسیسات مکانیکی شامل تجهیزات زیادی هستند، از جمله این تجهیزات می‌توان به پمپ‌ آبرسانی، منابع کویلی، منابع انبساط، لوله‌های آبرسانی، لوله‌های دفع فاضلاب، لوله‌های جمع‌آوری آب باران، سیستم تخلیه هوای آلوده و … اشاره کرد. هر یک از این تجهیزات دارای انواع مختلف هستند و در سایزهای گوناگون موجود می‌باشند. در صورتی که انتخاب نامناسب برای هر کدام از این تجهیزات صورت بگیرد، تمامی سیستم تحت تاثیر قرار می‌گیرد و آسایش افراد حاضر در ساختمان تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

با توجه به موارد بیان شده میتوان به اهمیت طراحی و کارکرد سیستم تاسیسات مکانیکی پی برد. از سوی دیگر با توجه به هزینه اولیه و هزینه کارکرد بالای سیستم های تاسیسات مکانیکی، با طراحی مناسب و بهینه می‌توان هزینه پروژه و همچنین مصرف انرژی را به شدت کاهش داد.

تاسیسات مکانیکی چیست؟

تاسیسات مکانیکی را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

  • تاسیسات مکانیکی داخلی: این سیستم‌ها در داخل ساختمان یا سازه قرار دارند. آنها شامل سیستم‌های گرمایشی، سرمایشی و تهویه مطبوع هستند.
  • تاسیسات مکانیکی خارجی: این سیستم‌ها در خارج از ساختمان یا سازه قرار دارند. آنها شامل سیستم‌های تأمین آب، دفع فاضلاب و گرمایش آب هستند.

تاسیسات مکانیکی باید توسط یک تکنسین واجد شرایط نصب و نگهداری شود تا کارآمد و ایمن باقی بماند.

 

مراحل انجام تاسیسات مکانیکی ساختمان چیست؟

مراحل انجام تأسیسات مکانیکی ساختمان به شرح زیر است:

 

  1. 1. طراحی

در مرحله طراحی، مهندس تاسیسات باید موارد زیر را انجام دهد:

  • جمع‌آوری اطلاعات اولیه، مانند اندازه ساختمان، نوع استفاده از ساختمان، آب و هوای منطقه و بودجه.
  • ارزیابی نیازهای ساختمان برای گرمایش، سرمایش و تهویه مطبوع.
  • انتخاب سیستم‌های تاسیساتی مناسب.
  • تهیه نقشه‌ها و مدارک فنی.
  1. خرید تجهیزات

در مرحله خرید تجهیزات، باید موارد زیر را در نظر گرفت:

  • کیفیت تجهیزات
  • قیمت تجهیزات
  • قابلیت اطمینان تجهیزات
  • گارانتی تجهیزات
  1. نصب

در مرحله نصب، باید موارد زیر را انجام داد:

  • آماده‌سازی محل نصب تجهیزات
  • نصب تجهیزات مطابق با دستورالعمل‌های سازنده
  • تست صحت عملکرد تجهیزات
  1. راه‌اندازی و تست

در مرحله راه‌اندازی و تست، باید موارد زیر را انجام داد:

  • روشن کردن سیستم‌ها
  • تنظیم سیستم‌ها برای عملکرد صحیح
  • تست عملکرد سیستم‌ها
  1. نگهداری

در مرحله نگهداری، باید موارد زیر را انجام داد:

  • بررسی منظم سیستم‌ها برای تشخیص مشکلات
  • انجام تعمیرات و نگهداری پیشگیرانه

 

عوامل تأثیرگذار بر هزینه تأسیسات مکانیکی ساختمان

 

هزینه تأسیسات مکانیکی ساختمان به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

  • اندازه ساختمان
  • نوع استفاده از ساختمان
  • آب و هوای منطقه
  • کیفیت تجهیزات
  • قابلیت اطمینان تجهیزات
  • گارانتی تجهیزات

نکات مهم در انجام تأسیسات مکانیکی ساختمان

برای انجام تأسیسات مکانیکی ساختمان باید نکات زیر را رعایت کرد:

  • از مهندس تاسیسات واجد شرایط برای طراحی و نصب سیستم‌های تاسیساتی استفاده کنید.
  • از تجهیزات با کیفیت و قابل اعتماد استفاده کنید.
  • سیستم‌های تاسیساتی را به طور منظم نگهداری کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید اطمینان حاصل کنید که سیستم‌های تاسیساتی ساختمان شما کارآمد و ایمن هستند.

فازبندی تاسیسات مکانیکی چیست؟

فازبندی طراحی تأسیسات مکانیکی به مراحلی تقسیم می‌شود که مهندس تاسیسات برای طراحی سیستم‌های تاسیساتی یک ساختمان طی می‌کند. این مراحل به طور کلی به شرح زیر است:

  1. فاز صفر

در این مرحله، مهندس تاسیسات اطلاعات اولیه پروژه را جمع‌آوری می‌کند، از جمله:

  • اندازه ساختمان
  • نوع استفاده از ساختمان
  • آب و هوای منطقه
  • بودجه

مهندس تاسیسات همچنین باید با کارفرما و سایر اعضای تیم پروژه، مانند مهندس عمران، مشورت کند تا نیازهای ساختمان را به طور کامل درک کند.

  1. فاز یک

در این مرحله، مهندس تاسیسات مطالعات اولیه خود را انجام می‌دهد و طرح‌های اولیه سیستم‌های تاسیساتی را تهیه می‌کند. این طرح‌ها شامل موارد زیر هستند:

  • سیستم گرمایشی
  • سیستم سرمایشی
  • سیستم تهویه مطبوع
  • سیستم تأمین آب
  • سیستم دفع فاضلاب

مهندس تاسیسات باید در این مرحله بار حرارتی و برودتی ساختمان را محاسبه کند و سیستم‌های تاسیساتی مناسب را برای برآورده کردن این نیازها انتخاب کند.

  1. فاز دو

در این مرحله، مهندس تاسیسات طرح‌های اولیه را با دقت بیشتری بررسی می‌کند و محاسبات دقیق‌تری انجام می‌دهد. این محاسبات شامل موارد زیر هستند:

  • اندازه لوله‌ها و کانال‌ها
  • ظرفیت تجهیزات
  • فشار و جریان

مهندس تاسیسات همچنین باید در این مرحله نقشه‌های اجرایی سیستم‌های تاسیساتی را تهیه کند. این نقشه‌ها به پیمانکاران ساختمانی کمک می‌کند تا سیستم‌های تاسیساتی را به درستی نصب کنند.

  1. فاز سه

در این مرحله، مهندس تاسیسات نظارت بر نصب سیستم‌های تاسیساتی را بر عهده دارد. مهندس تاسیسات باید اطمینان حاصل کند که سیستم‌ها مطابق با نقشه‌های اجرایی نصب شده‌اند و عملکرد صحیح دارند.

  1. فاز چهار

در این مرحله، مهندس تاسیسات سیستم‌های تاسیساتی را راه‌اندازی و تست می‌کند تا عملکرد صحیح آنها را تأیید کند.

 

اهمیت فازبندی طراحی تأسیسات مکانیکی

فازبندی طراحی تأسیسات مکانیکی به مهندس تاسیسات کمک می‌کند تا طراحی سیستم‌های تاسیساتی را به طور دقیق و کارآمد انجام دهد. فازبندی همچنین به کارفرما کمک می‌کند تا هزینه‌های پروژه را بهتر کنترل کند.

نکات مهم در فازبندی طراحی تأسیسات مکانیکی

برای اطمینان از موفقیت فازبندی طراحی تأسیسات مکانیکی، باید نکات زیر را رعایت کرد:

  • از مهندس تاسیسات واجد شرایط و باتجربه استفاده کنید.
  • با کارفرما و سایر اعضای تیم پروژه به طور منظم ارتباط برقرار کنید.
  • در هر مرحله از طراحی، بازخورد کارفرما را دریافت کنید.
  • در صورت نیاز، تغییراتی در طراحی ایجاد کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید اطمینان حاصل کنید که سیستم‌های تاسیساتی ساختمان شما کارآمد، ایمن و پایدار هستند.

 

اخذ تاییدیه آتش نشانی:

طی سال های اخیر گرفتن تاییدیه آتش نشانی یکی از ملزمات واجب در گرفتن پایان کار تبدیل شده است و ذهن مالکان و سازندگان را به خود مشغول کرده است.

برای اخذ تاییدیه آتش نشانی به چه مدارکی نیاز است؟

برای گرفتن تاییدیه آتش نشانی مالک ساختمان با مدارک زیر باید به یکی از شرکت های مشاور اتش نشانی در بحث ایمان سازی ساختمان مراجعه کند.

1-اصل و کپی سند مالکیت ساختمان
2-اصل و کپی کارت ملی
3-نقشه های فاز 1
4-فیش پرداخت عوارض
5-تنظیم و عقد قرار داد با شرکت های مشاور آتش نشانی
6-دریافت فرم تعیین شرکت که به مهر و امضای مدیر عامل شرکت رسیده باشد.
7-حتما می بایست در فرم تعیین شرکت مجری بر اساس دستور العمل،نحوه فعالیت شرکت در مورد ان پرونده توسط خود شرکت علامت گذاری شود
8-بعد از این که مالک فرم را دریافت کرد می بایست به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک مراجعه کرده و فرم مذکور را ثبت کند و از این طریق شرکت مشاور آتش نشانی خود را تعیین و اعلام نماید،سپس شرکت می تواند بر روی پرونده مذکور نظارت داشته و کلیه عملیات را بر اساس دستور العمل های قانونی انجام دهد.
9-بعد از انجام این روند شرکت مشاور اتش نشانی وظیفه دارد اجرا امور پروژه را بر اساس مقررات پیش ببرد و در زمان های تعیین شده گزارش کار خود را به سازمان آتش نشانی ارسال کند.

 

راهنمای کامل مراحل اخذ تاییدیه آتش نشانی:

برای شروع گرفتن تاییدیه آتش نشانی نیاز است تا کارفرما با ارائه وکالت نامه به مشاور اتش نشانی کار خود را شروع کند.
مرحله 1 :
تشکیل پرونده ی آتش نشانی
طراحی سیستم اعلام و اطفاء حریق همراه با نقشه کشی آن
مرحله 2 :
ارائه نقشه ها و طرح های انجام شده به سازمان آتش نشانی برای گرفتن تاییدیه های نقشه
مرحله 3 :
اراِئه نکات و ضوابط معماری به کارفرما
برگزاری جلسه ی توجیهی برای پیمانکاران اعلام و اطفاء حریق پروژه
مرحله 4 :
نظارت مستمر مشاور بر روند اجرای پروزه و برطرف کردن نواقص احتمالی در طول روند اخذ تاییدیه آتش نشانی
مرحله 5 :
تست و تحویل پروزه در صورت عدم وجود نواقص
نظارت نهایی بر اجرای صحیح قوانین معماری
مرحله 6 :
تجهیزات اعلام و اطفاء حریق با مصالح پوشانده شده و معماری نهایی می گردد
مرحله 7 :
نظارت مشاور بر خرید و نصب تجهیزات اعلام و اطفاء حریق
تهیه مدارک برای اخذ نوبت بازدید از سازمان آتش نشانی
تنظیم محضری قرار داد نگهداری و تعمیرات، با شرکت مورد تایید سازمان آتش نشانی
مرحله 8 :
پیگیری تست خشک شرکت و پس از ان اقدام لازم برای بازدید نوبت دوم سازمان آتش نشانی

چرا اخذ تاییدیه آتش نشانی لازم است؟

هدف از اخذ تاییدیه آتش نشانی رعایت قوانین و مقررات ساخت و ساز برای حفظ از مال و جان مردم است

کدام ساختمان ها نسبت به دریافت مجوز تاییدیه آتش نشانی باید اقدام کنند؟

1-ساختمان های بالای 6 طبقه و بیش از 20 واحد

2-ساختمان های غیر مسکونی مانند:اداری، تجاری، بیمارستان، مراکز درمانی

3- و همچنین ساختمان هایی که طی چند سال اخیر نیاز به پایان کار و تغییر کاربری داده اند نیاز به اخذ مجوز از سازمان آتش نشانی دارند.

مدت اعتبار تاییدیه آتش نشانی

تمام ساختمان هایی که از سیستم اطفا، اعلام، و دیگر اقلام برای تجهیزکردن ساختمان خود برای گرفتن تاییدیه آتش نشانی استفاده میکنند یک سال تاییدیه اتش نشانی دارند و بعد از یک سال دوباره بازرس اتش نشانی به محل برای بازدید خواهد رفت

 

مشاور آتش نشانی

فردی که مشاوره ایمنی آتش نشانی است باید مدارک و مهارت های اطفا حریق و عملیات امداد و نجات را بلد باشد.
این افراد در شرکت های مشاور آتش نشانی که در حال فعالیت هستند مراحل اجرا،طراحی،نظارت و سیستم ایمنی و آتش نشانی ساختمان و اخذ تاییدیه از سازمان آتش نشانی را بر عهده دارند.
در واقع این افراد با دانش فنی و تجربه خود مراحل اخذ تاییدیه را برای کارفرمایان راحتتر می کنند.

 

تعمیر و نگهداری سیستم اعلام حریق

طبق گذارشات بسیاری از ساختمان ها با وجود سیستم اعلام حریق دچار سانحه شده اند اما باید به یاد داشت تا زمانی که به صورت دوره ای به سیستم اعلام حریق رسیدگی نشود کارایی خود را از دست داده و گاه با اعلام های بی مورد در زمان غیرآتش سوزی باعث خاموش شدن سیستم می شود

تعمیر و نگهداری سیستم اطفا حریق

از جمله اتفاق های ناگوار می توان به ایجاد حریق، سوختن برخی تجهیزات و نابودی ابنیه اشاره کرد
مدیران و صاحبان کسب و کار با توجه به اتفاقات ناگوار که رخ میدهد ترجیح می دهند که یک سیستم اطفا حریق برای شرکت ،کارگاه و کارخانه خود ایجاد کنند تا دچار حوادس ناگوار آتش سوزی نشوند.
بنابراین اطمینان از عملکرد مناسب درشرایط مطلوب از سیستم اطفا حریق نیاز است تا به صورت دوره و منظم سیستم اطفا حریق چک شود.

 

تهویه مطبوع چیست؟

سیستم تهویه مطبوع سیستمی است که بتواند سه فاکتور، رطوبت، دما و سرعت جریان هوا را کنترل کند.وظیفه اصلی تهویه مطبوع انتقال جریان هوای سرد و گرم به محل است
به طور کلی تهویه مطبوع با توجه به سیال به کار رفته دسته بندی می شود.
1.سیستم تهویه مطبوع تمام هوا
2.سیستم‌های آب و هوا
3.سیستم تهویه مطبوع تمام آب
تقسیم کرد.

اهمیت تهویه مطبوع

اهمیت تهویه مطبوع از انجا حائز اهمیت است که طبق گفته های کارشناسان، الودگی هوای داخلی خطرناک تر از الودگی هوای خارجی است
اهداف استفاده از تهویه مطبوع عبارتند از:
کنترل رطوبت و تثبیت دما
توزیع متمرکز هوا
تامین هوای پاک
صرفه جویی در مصرف انرژی

سیستم تهویه مطبوع چطور کار میکند؟

در سیستم تهویه مطبوع که در ساختمان ها قرار دارد قسمتی به نام موتور خانه وجود دارد که در ان دستگاه های تهیه اب سرد(چیلر)و اب گرم(دیگ ابگرم)وجود دارد و برای ارسال این هوای گرم و سرد دستگاهی وجود دارد به نام هواساز مرکزی یا(a.h.u) دستگاه هوا ساز در اتاقکی نصب می شود که وظیفه ارسال سیال ناقل حرارت و برودت به داخل پمپ کویل را بر عهده دارد این هوا که توسط فن ها به سرعت از روی کویل های سرد و گرم عبور می کند سرد و یا گرم شده و به وسیله کانال های هوای سقفی به داخل فضای تهویه شونده توزیع می شود.

 

وظایف اصلی سیستم‌ تهویه مطبوع

۱.کنترل دمای محیط به‌ وسیله سرمایش و گرمایش‌دهی (Temperature)
۲.کنترل رطوبت به‌وسیله‌ خشک‌ کردن و رطوبت‌دهی (Air Moisture)
۳.کنترل سرعت وزش هوا (Air Velocity)
۴. تصفیه هوا و به وجود آوردن هوای پاک و سالم (Air Filtering)
۵. ضدعفونی و ایزوله کردن هوا در محیط‌های پزشکی و بیمارستان‌ها (Air Sterilization)
۶.. از بین بردن بو و گازهای سمی

قسمت های تشکیل دهنده‌ی یک سیستم تهویه ی مطبوع

اجزا سیستم تهویه مطبوع به نوع سیستم بستگی دارد.اما به طور کلی اجزائ اصلی تهویه مطبوع که در زمستان کار گرمایش و در تابستان کار سرمایش را انجام می دهد به 4 بخش اصلی تقسیم بندی می شود.
که در ادامه توضیحی برای هر بخش اماده است.
اجزا اصلی تهویه مطبوع:

بخش منبع
بخش توزیع
بخش تحویل
المان های کنترلی

بخش منبع در تهویه مطبوع چیست؟

منابع تهویه مطبوع به دو صورت حرارتی و برودتی وجود دارد.به بخش منابع حرارتی، دیگ بخار و یا کوره نیز گفته می شود.همان طور که از نامش پیداست با مصرف سوخت و الکتریسیته گرما تولید می کند.
سیالی که باعث گرم شدن تهویه می شود مایع باشد به ان دیگ و اگر منبع گاز باشد به ان کوره نیز می گویند.
اما تهویه مطبوع برودتی با معمولا با تبخیر گاز مبرد انجام می شود و اگر سرعت تبخیر زیاد باشد بیشتر سرد می کند.

بخش توزیع در تهویه مطبوع چیست؟

بخش توزیع در تهویه مطبوع به کانال کشی، لوله کشی، پمپ و فن ها که جریان هوا را به محیط وارد می کنند گفته می شود.

 

بخش تحویل در سیستم تهویه مطبوع چیست؟

بخش تحویل شامل دیفیوزر ها، رادیاتور ها، کویل ها و…است.
کویل در واقع لوله های مسی خمیده در راه های ورودی به بخش توزیع هستند که تبادل حرارت در سیستم را بر عهده دارند.سیستم تحویل در تهویه مطبوع به دسته بندی های مختلف تقسیم بندی می شوند.
از نظر نوع عملکرد به دوسته:سرمایش و گرمایش
و از نظر نوع سیال به سه دسته:هوا به هوا ، اب به اب، اب به هوا و یا بالعکس تقیسم می شوند.

المان های کنترلی در تهویه مطبوع چیست؟

المان های کنترلی وظیفه ی تنظیم کردن سیال در سیستم تهویه مطبوع را دارند.
به عنوان مثال مخزن های انبساط از نمونه المان های کنترلی هستند.

تقسیم بندی سیستم های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت

 

1.زمستان و تک فصلی گرم کننده

2.تابستان و تک فصلی سرد کننده

3.دو فصلی گرم و سرد کننده

در ادامه هر کدام از سیستم های تهویه مطبوع بر اساس درجه حرارت آمده است.

زمستانی و تک فصلی گرم کننده

سیستم تهویه مطبوع تک فصلی زمستانی که کار گرم کردن را انجام می دهند.به انواع بخاری و شومینه گفته می شود که در فصول سرد سال فقط گرما تولید می کنند.

تابستانی و تک فصلی سرد کننده

این سیستم تهویه مطبوع نیز که تک فصلی است نیز مانند بالا فقط یک نوع حرارت یعنی سرما تولید می کنند و از جمله ی ان ها می توان به چیلر و اسپیلت اشاره کرد.

دو فصلی گرم و سرد کننده

دسته ی دیگر سیستم های تهویه مطبوع دسته ای از که ترکیبی از زمستان و تابستان است و هم هوای گرم در زمستان و هم هوای سرد در تابستان را به محیط وارد می کند.
از نمونه های ان می توان به چیلر، هواساز و یا فن کویل شاره کرد نام دیگر تهویه مطبوع ترکیبی که هم باد سرد و هم باد گرم نصب به حرارت بیرون تولید می کند دستگاه های تهویه مطبوع سالانه گفته می شود.
دستگاه روف تاپ پکیج و سیستم های VRF از نمونه های دستگاه های سالانه هستند.

سیستم های تهویه مطبوع تمام هوا چیست؟

در سیستم های تهویه مطبوع تمام هوا کار سرمایش، گرمایش و رطوبت زنی توسط هوا صورت می گیرد به این صورت که یک دستگاه هواساز بزرگ خارج از محیط ساختمان برای تهویه مطبوع لحاظ می شود که توسط کانال کشی هایی هوا را به داخل ساختمان هدایت می کند.

سیستم های تهویه مطبوع تمام اب چیست؟

در سیستم تهویه مطبوع تمام اب کار گرمایش و سرمایش به این صورت است که لوله های اب به صورت مجزا به طرف چیلر و بویلر هدایت شده و با گردش فن دستگاه ها هوا به داخل هدایت می شود.

سیستم های تهویه مطبوع اب و هوا چیست؟

در سیستم های تهویه اب – هوا گرمایش و سرمایش در پایانه های اصلی که در واحد ها نصب شدن اند از طریق موتور خانه به چیلر و بویلر سرد یا گرم می رسند.

 

سیستم اعلام حریق چیست؟

به مجموعه تجهیزات الکترونیکی آشکارسازی و کشف حریق به اختصار fire alarm system گفته می شود که کار اعلام حریق در یک منطقه خاص یا زون را انجام می دهد.

این سیستم، زمانی که اتش (حریق)، دود، حرارت و … به وجود می اید شروع به کار می کند و آژیر یا چراغ چشمک زن خطر را به کار می اندارد

انواع سیستم های اعلام حریق چیست؟

به طور کلی سیستم های اعلام حریق به 2 دسته تقسیم می شوند.

  1. سیستم اعلام حریق کانونشنال یا متعارف
    2.سیستم اعلام حریق ادرس پذیر

 

سیستم اعلام حریق کانونشنال یا متعارف چیست؟

از قدیمی ترین سیستم ها، سیستم اعلام حریق متعارف است که علی رغم تغییرات کیفی اندک،همچنان جهت تصرف ها و شرایط خاص مورد استفاده قرار میگیرند.

در این سیستم چندین دتکتور که در یک منطقه (زون) از ساختمان را پوشش می دهد در قالب یک مدار به هم پیوسته به تابلوی کنترل مرکزی متصل می شوند.به همین جهت هر مدار نماینده یک منطقه از ساختمان است که به صورت شاخه ای (شعاعی) به تابلوی مرکزی متصل می شود.هر تابلوی کنترل مرکزی متعارف می تواند دارای تعداد مختلفی ناحیه (زون) باشد، متدوالترین پنل ها دارای 2،4،6،8،10،12،14،16 زون هستند.

سیستم اعلام حریق ادرس پذیر چیست؟

اصول کشف و تشخیص حریق در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر مشابه سیستم های متعارف است،بجز اینکه در اینگونه سیستم ها، هر یک از دتکتور ها(دتکتور های اتوماتیک) و یا شستی ها، دارای آدرس منحصر به فردی هستند که از طریق تابلو های کنترل مرکزی  قادر به شناسایی و تعیین محل دقیق حریق در  هر یک از زون  ها هستند

مدار کشف در اینگونه از سیستم ها به صورت حلقه ای است که از تابلوی کنترل مرکزی آغار و به همان تابلو ختم می شود و کلیه تجهیزات کشف و اعلام در همین مدار های حلقوی جای می گیرند.

سیستم اعلام حریق هوشمند چیست؟

یک سیستم کار آمد برای اطفا حریق که کار ایمنی را انجام می دهد.در این سیستم از تجهیزات bms استفاده شده که کار اعلام حریق و از همه مهمتر قطع ورودی های قسمت سیالات را ایفا می کند.از دیگر مزیت های سیستم اعلام حریق هوشمند می توان به اجرا شدن بر تاچ پنل و سنسور های خانه های هوشمند و اطلاع دادن به مراکز آتش نشانی در صورت بروز حادثه اشاره کرد.

مزایای سیستم اعلام حریق هوشمند چیست؟

در ادامه به بخشی از مزایای سیستم اعلام حریق هوشمند می پردازیم

1.سرعت عمل بهتر : سرعت عمل بهتر در تشخیص و اعلام به مراکز آتش نشانی

2.دقت بالا: کاهش خطا های انسانی و تشخیص سرعت در زون

3.اطلاعات دقیق:در سیستم های هوشمند با توجه به دقت و سرعت بالا اطلاعاتی دقیق درباره محل حریق به سازمان اتش نشانی اعلام می شود

4.تعمیر و نگهداری آسان: با توجه به تکنولوژی های استفاده شده در این سیستم ها کار تعمیر و نگهداری اسان تری دارند

5.تعامل با دیگر سیستم ها: تعامل خوب با سایر سیستم های ایمنی ، امنیتی و نظارتی

اجزا و تجهیزات سیستم اعلام حریق چیست؟

کنترل پنل اعلام حریق، دتکتور ها، شستی ها، آژِیر ها، چراغ های هشدار دهنده، اینترفیس، ایزولاتور، کابل، باطری و…

کنترل پنل اعلام حریق چیست؟

کنترل پنل اعلام حریق در واقع مغز سیستم کشف و اعلام حریق به شمار می آید که تمام ورودی ها و خروجی های سیستم را نظارت و کنترل می کند.

تمامی تجهیزات باید به کنترل پنل متصل شوند و سیگنال لازم را با کنترل پنل تبادل کنند.

کنترل پنل سیستم اعلام حریق با دریافت سیگنال از تجهیزات شروع کننده مانند دتکتور ها و شستی ها،فرامین لازم را برای وسایل هشدار دهنده ارسال می کنند.

از سوی دیگر کنترل پنل باید سایر فرامین نظیر فعالیت سیستم مدیریت دود، خاموشی سیستم هوارسان، باز یا بسته شدن درب ها و … را نیز به اینترفیس ها(ماژول)ارسال کند.

دتکتور سیستم اعلام حریق چیست؟

یکی از تجهیزات شروع کننده، دتکتور ها در سیستم اعلام حریق هستند.وظیفه اصلی دتکتور ها تشخیص وقوع حریق به صورت خودکار می باشد. دتکتور ها انواع گوناگونی دارند و هر کدام بر اساس مشخصه های خاصی وقوع حریق را تشخیص می دهند.دتکتور های تشخیص دود و دتکتور های حرارتی از متداول ترین انواع دتکتور های اعلام حریق هستند.دتکتور ها پس از تشخیص وقوع حریق، سیگنال مربوط را به کنترل پنل اعلام حریق ارسال می کنند تا فرمان های لازم با توجه به محل حریق صادر شود.

شستی سیستم اعلام حریق چیست؟

شستی های اعلام حریق نیز مانند دتکتور ها یک تجهیزات شروع کننده در سیستم اعلام حریق هستند.وظیفه اصلی شستی ها تشخیص وقوع حریق به صورت دستی می باشد.شستی اعلام حریق به دو صورت دستی می باشد.شستی اعلام حریق به صورت المان شیشه ای و المان انعطاف پذیر(طلقی) موجود می باشند.

 

آژیر سیستم اعلام حریق چیست؟

آژیر ها جزو ادوات هشدار دهنده شنیداری سیستم اعلام حریق هستند.وظیفه اصلی آژیر ها اعلام هشدار است تا عملیات تخلیه صورت بپذیرد.آژیر ها بر اساس شدت صدای تولیدی دسته بندی می شوند. و برخی از آژیر ها توان ایجاد صدا با شدت 110 دسیبل را نیز دارا می باشند.

چراغ های هشدار دهنده در سیستم اعلام حریق چیست؟

در برخی از فضاها لازم است تا هشدار حریق به صورت دیداری باشد.برای مثال برای فضاهایی که سطح صدا بسیار بالا می باشد.استفاده از تجهیزات دیداری برای سیستم اعلام حریق الزامی است.چراغ های هشدار دهنده نیز مانند آژیر ها، جزو تجهیزات هشدار دهنده سیستم اعلام حریق هستند.در برخی از مواقع از چراغ های هشدار دهنده مانند ریموت اندیکاتور برای تشخیص دقیق محل وقوع حریق نیز استفاده می شود.

اینترفیس(ماژول) سیستم اعلام حریق چیست؟

اینترفیس های سیستم اعلام حریق می توانند به صورت واسط ورودی یا واسط خروجی و یا واسط ورودی-خروجی باشند و در سیستم های اعلام حریق استفاده شوند.این ایترفیس ها وظیفه صدور فرمان خروجی یا دریافت ورودی از سیستم های رایج در ساختمان را دارند.

شایان ذکر است که بر اساس سناریوهای حریق از پیش تعریف شده یا سناریو هایی که می توان در هر مرحله تعریف کرد یا تغییر داد، این فرامین توسط اینترفیس های اعلام حریق صادر یا دریافت می شود. به عنوان مثال می توان به تجهیزاتی از قبیل سیستم های هوارسان، پله برقی، آسانسور، دمپرهای کنترلی دود، اگزاست فن، فن های فشار مثبت، درب های کنترلی یا اتوماتیک و … فرمان صادر نمود یا از تجهیزاتی همانند فلوسوییچ یا تمپر سوییچ های سیستم یا سیگنال دریافت نمود.

 

مشاوره و طراحی سیستم اطفا حریق

سیستم اطفاء حریق چیست؟

سیستم اطفاء حریق یک مجموعه از تجهیزات و وسایل است که برای خاموش کردن آتش استفاده می شود. این سیستم ها می توانند به صورت دستی یا اتوماتیک باشند.

سیستم های اطفاء حریق دستی شامل کپسول های آتش نشانی، شلنگ های آتش نشانی و آبپاش های دستی هستند. این سیستم ها توسط افراد برای خاموش کردن آتش استفاده می شوند.

سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک به طور خودکار در صورت وقوع آتش فعال می شوند. این سیستم ها شامل اسپرینکلر ها، سیستم های گازی و سیستم های اطفاء حریق فومی هستند.

انواع سیستم های اطفاء حریق

سیستم اطفا حریق به دو صورت دستی و اتوماتیک(خودکار) موجود است
1. سیستم اطفا حریق دستی شامل ادواتی است که به یک نیروی انسانی نیاز دارد مانند کپسول ها
2. سیستم اطفا حریق اتوماتیک(خودکار) به ادواتی گفته می شود که پس از وقوع حریق به طور اتومات کار اطفا حریق را انجام میدهد.

سیستم های اطفاء حریق اتوماتیک گازی چیست؟

سیستم اطفا حریق اتوماتیک گازی، به سیستمی که از گازهای بی خطر برای خاموش سازی حریق در محیط های اداری، مسکونی، تجاری و صنعتی استفاده می شود گفته می شود.در واقع سیستم اطفا حریق گازی در مواقعی استفاده می شود که از از تجهیزات اطفا حریق مانند کپسول،آب ، مه آب ، فوم و … نتوان به دلیل اسیب های زیست محیطی و برق گرفتگی استفاده کرد.

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی چیست؟

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی یک سیستم اطفاء حریق است که از آب برای خاموش کردن آتش استفاده می کند. این سیستم به طور خودکار در صورت وقوع آتش فعال می شود.

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی از اجزای زیر تشکیل شده است:

  • لوله کشی: لوله کشی سیستم اطفاء حریق آبی، آب را از منبع آب به اسپرینکلر ها منتقل می کند.
  • اسپرینکلر ها: اسپرینکلر ها، نازل های کوچکی هستند که در سقف یا دیوار نصب می شوند. در صورت وقوع آتش، شیشه کوچکی در اسپرینکلر ذوب می شود و آب از آن خارج می شود.
  • شیر کنترل: شیر کنترل، جریان آب را به اسپرینکلر ها کنترل می کند.
  • دکمه تست: دکمه تست، برای تست عملکرد سیستم اطفاء حریق آبی استفاده می شود.

مکانیسم عملکرد سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی به این صورت است که در صورت وقوع آتش، شیشه کوچکی در اسپرینکلر ذوب می شود و آب از آن خارج می شود. آب با خنک کردن مواد در حال سوختن، باعث خاموش شدن آتش می شود.

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی برای خاموش کردن حریق های کلاس A (حریق مواد جامد) مناسب است. این سیستم همچنین برای خاموش کردن حریق های کلاس B (حریق مواد مایع) در صورت استفاده از فوم، مناسب است.

مزایا و معایب سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی به شرح زیر است:

مزایا

  • سیستم اطفاء حریق آبی یک سیستم اطفاء حریق موثر و مقرون به صرفه است.
  • این سیستم برای خاموش کردن حریق های کلاس A مناسب است.
  • این سیستم برای خاموش کردن حریق های کلاس B با استفاده از فوم، مناسب است.

معایب

  • سیستم اطفاء حریق آبی ممکن است باعث آسیب به تجهیزات الکترونیکی شود.
  • این سیستم ممکن است باعث آسیب به ساختمان شود.

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی برای محافظت از انواع فضاها، از جمله ساختمان های مسکونی، تجاری و صنعتی، استفاده می شود.

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی چیست؟

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی یک سیستم اطفاء حریق است که از فوم برای خاموش کردن حریق استفاده می کند. فوم یک ماده کف مانند است که از ترکیب آب، عامل کف کننده و هوا تشکیل شده است.

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی برای اطفاء حریق در کلاس A (حریق مواد جامد) و کلاس B (حریق مواد مایع) مناسب است. این سیستم همچنین برای اطفاء حریق در فضاهای بسته، مانند اتاق سرور، مراکز داده، موزه ها و مراکز نگهداری مواد حساس، کاربرد دارد.

مکانیسم عملکرد سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی به این صورت است که فوم با ایجاد یک لایه محافظ روی مواد در حال سوختن، از رسیدن اکسیژن به آنها جلوگیری می کند. همچنین، فوم با جذب حرارت از مواد در حال سوختن، باعث خنک شدن آنها و جلوگیری از گسترش آتش می شود.

مزایا و معایب سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی به شرح زیر است:

مزایا:

  • قابلیت اطفاء حریق در کلاس A و B
  • مناسب برای فضاهای بسته
  • ایمن برای انسان ها و تجهیزات الکترونیکی
  • سازگار با محیط زیست
  • نیاز به تمیزی پس از اطفا حریق نیست

معایب:

  • قیمت نسبتاً بالا
  • نیاز به تجهیزات و تخصص ویژه برای نصب و راه اندازی

سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی یک سیستم اطفاء حریق موثر و ایمن است که می تواند برای محافظت از انواع فضاهای حساس مورد استفاده قرار گیرد.

تفاوت‌های اصلی سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی با سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مه آب و سیستم اطفاء حریق اتوماتیک ایروسل عبارتند از:

  • نوع ماده خاموش کننده: سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی از فوم استفاده می کند، در حالی که سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مه آب از آب تحت فشار استفاده می کند و سیستم اطفاء حریق اتوماتیک ایروسل از پودر شیمیایی و گاز استفاده می کند.
  • اثربخشی: سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی برای اطفاء حریق در کلاس A (حریق مواد جامد) موثرتر از سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مه آب و سیستم اطفاء حریق اتوماتیک ایروسل است.
  • ایمنی: سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی برای انسان ها و تجهیزات الکترونیکی ایمن تر از سیستم اطفاء حریق اتوماتیک ایروسل است.
  • قیمت: سیستم اطفاء حریق اتوماتیک فومی نسبتاً گران تر از سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مه آب و سیستم اطفاء حریق اتوماتیک ایروسل است.

در نهایت، انتخاب نوع سیستم اطفاء حریق اتوماتیک مناسب به عوامل مختلفی، از جمله نوع حریق احتمالی، حساسیت تجهیزات و محیط، بودجه و سایر عوامل بستگی دارد.

سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل (پودری) چیست؟

سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل (پودری) یک سیستم اطفا حریق است که از ترکیبی از پودر شیمیایی و گاز برای خاموش کردن حریق استفاده می کند. پودر شیمیایی معمولاً از کربنات پتاسیم، نیترات پتاسیم یا ترکیبی از این دو ماده تشکیل شده است. گاز معمولاً از هوا یا دی اکسید کربن تشکیل شده است.

سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل برای اطفا حریق در انواع کلاس های حریق، از جمله کلاس A (حریق مواد جامد)، کلاس B (حریق مواد مایع) و کلاس C (حریق مواد الکتریکی) مناسب است. این سیستم همچنین برای اطفا حریق در فضاهای بسته، مانند اتاق سرور، مراکز داده، موزه ها و مراکز نگهداری مواد حساس، کاربرد دارد.

مکانیسم عملکرد سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل به این صورت است که پودر شیمیایی با جذب حرارت از مواد در حال سوختن، باعث خنک شدن آنها و جلوگیری از گسترش آتش می شوند. همچنین، این پودر شیمیایی با ایجاد یک لایه محافظ روی مواد در حال سوختن، از رسیدن اکسیژن به آنها جلوگیری می کنند.

مزایا و معایب سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل به شرح زیر است:

مزایا:

  • قابلیت اطفا حریق در انواع کلاس های حریق
  • مناسب برای فضاهای بسته
  • ایمن برای انسان ها و تجهیزات الکترونیکی
  • سازگار با محیط زیست
  • قیمت نسبتاً پایین

معایب:

  • ایجاد محدودیت در دید و تنفس افراد
  • نیاز به تمیزی پس از اطفا حریق

سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل یک سیستم اطفا حریق موثر و مقرون به صرفه است که می تواند برای محافظت از انواع فضاهای حساس مورد استفاده قرار گیرد.

تفاوت‌های اصلی سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل با سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب عبارتند از:

  • نوع ماده خاموش کننده: سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل از پودر شیمیایی و گاز استفاده می کند، در حالی که سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب از آب تحت فشار استفاده می کند.
  • اثربخشی: سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل برای اطفا حریق در کلاس A (حریق مواد جامد) موثرتر از سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب است.
  • ایمنی: سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل برای انسان ها و تجهیزات الکترونیکی ایمن تر از سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب است.
  • قیمت: سیستم اطفا حریق اتوماتیک ایروسل نسبتاً ارزان تر از سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب است.

در نهایت، انتخاب نوع سیستم اطفا حریق اتوماتیک مناسب به عوامل مختلفی، از جمله نوع حریق احتمالی، حساسیت تجهیزات و محیط، بودجه و سایر عوامل بستگی دارد.

سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب (WATER MIST) چیست؟

سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب (Water Mist) یک سیستم اطفا حریق است که از آب تحت فشار برای خاموش کردن حریق استفاده می کند. آب تحت فشار به قطرات کوچکی به قطر 100 تا 300 میکرومتر تبدیل می شود. این قطرات کوچک آب دارای سطح تماس بیشتری با مواد در حال سوختن هستند و می توانند حرارت را سریع تر از آب معمولی جذب کنند.

سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب برای اطفا حریق در انواع کلاس های حریق، از جمله کلاس A (حریق مواد جامد)، کلاس B (حریق مواد مایع) و کلاس C (حریق مواد الکتریکی) مناسب است. این سیستم همچنین برای اطفا حریق در فضاهای بسته، مانند اتاق سرور، مراکز داده، موزه ها و مراکز نگهداری مواد حساس، کاربرد دارد.

مکانیسم عملکرد سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب به این صورت است که قطرات کوچک آب با جذب حرارت از مواد در حال سوختن، باعث خنک شدن آنها و جلوگیری از گسترش آتش می شوند. همچنین، این قطرات آب با ایجاد یک لایه محافظ روی مواد در حال سوختن، از رسیدن اکسیژن به آنها جلوگیری می کنند.

مزایا و معایب سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب به شرح زیر است:

مزایا:

  • قابلیت اطفا حریق در انواع کلاس های حریق
  • مناسب برای فضاهای بسته
  • ایمن برای انسان ها و تجهیزات الکترونیکی
  • سازگار با محیط زیست
  • نیاز به تمیزی پس از اطفا حریق نیست

معایب:

  • قیمت نسبتاً بالا
  • نیاز به تجهیزات و تخصص ویژه برای نصب و راه اندازی

سیستم اطفا حریق اتوماتیک مه آب یک سیستم اطفا حریق موثر و ایمن است که می تواند برای محافظت از انواع فضاهای حساس مورد استفاده قرار گیرد.

سیستم اطفا حریق اتوماتیک CO2 چیست؟

سیستم اطفا حریق اتوماتیک CO2 یک سیستم اطفا حریق گازی است که از گاز CO2 برای خاموش کردن حریق استفاده می کند. این گاز یک گاز بی رنگ، بی بو، خشک و غیرمخرب است که برای محیط زیست نیز بی خطر است.

سیستم CO2 برای اطفا حریق در انواع کلاس های حریق، از جمله کلاس A (حریق مواد جامد)، کلاس B (حریق مواد مایع) و کلاس C (حریق مواد الکتریکی) مناسب است. این سیستم همچنین برای اطفا حریق در فضاهای بسته، مانند اتاق سرور، مراکز داده، موزه ها و مراکز نگهداری مواد حساس، کاربرد دارد.

مکانیسم عملکرد سیستم CO2 به این صورت است که این گاز با جایگزینی اکسیژن در محیط حریق، باعث خفه شدن شعله ها می شود. همچنین، این گاز با جذب حرارت از محیط حریق، باعث کاهش دمای آن و جلوگیری از گسترش آتش می شود.

مزایا و معایب سیستم اطفا حریق اتوماتیک CO2 به شرح زیر است:

مزایا:

  • قابلیت اطفا حریق در انواع کلاس های حریق
  • مناسب برای فضاهای بسته
  • غیر سمی، غیر خورنده و غیر هالوژنه
  • سازگار با محیط زیست
  • قیمت نسبتاً پایین

معایب:

  • ایجاد محدودیت در تنفس افراد و تجهیزات الکترونیکی
  • نیاز به تخلیه سریع منطقه پس از اطفا حریق

سیستم CO2 یک سیستم اطفا حریق موثر و مقرون به صرفه است که می تواند برای محافظت از انواع فضاهای حساس مورد استفاده قرار گیرد.

تفاوت‌های اصلی سیستم اطفا حریق اتوماتیک CO2 و FM 200 عبارتند از:

  • نوع گاز: سیستم CO2 از گاز CO2 استفاده می کند، در حالی که سیستم FM 200 از گاز FM 200 (نام تجاری HFC-227ea) استفاده می کند.
  • اثربخشی: سیستم CO2 برای اطفا حریق در انواع کلاس های حریق موثر است، در حالی که سیستم FM 200 برای اطفا حریق در کلاس A (حریق مواد جامد) چندان موثر نیست.
  • ایمنی: سیستم CO2 غیر سمی، غیر خورنده و غیر هالوژنه است، در حالی که سیستم FM 200 هالوژنه است و می تواند برای محیط زیست مضر باشد.
  • قیمت: سیستم CO2 نسبتاً ارزان تر از سیستم FM 200 است.

در نهایت، انتخاب نوع سیستم اطفا حریق اتوماتیک مناسب به عوامل مختلفی، از جمله نوع حریق احتمالی، حساسیت تجهیزات و محیط، بودجه و سایر عوامل بستگی دارد.

سیستم اطفا حریق اتوماتیک FM 200 چیست؟

سیستم اطفا حریق اتوماتیک FM 200 یک سیستم اطفا حریق گازی است که از گاز FM 200 (نام تجاری HFC-227ea) برای خاموش کردن حریق استفاده می کند. این گاز یک ترکیب شیمیایی غیر سمی، غیر خورنده و غیر هالوژنه است که برای محیط زیست نیز بی خطر است.

سیستم FM 200 برای اطفا حریق در انواع کلاس های حریق، از جمله کلاس A (حریق مواد جامد)، کلاس B (حریق مواد مایع) و کلاس C (حریق مواد الکتریکی) مناسب است. این سیستم همچنین برای اطفا حریق در فضاهای بسته، مانند اتاق سرور، مراکز داده، موزه ها و مراکز نگهداری مواد حساس، کاربرد دارد.

مکانیسم عملکرد سیستم FM 200 به این صورت است که این گاز با جایگزینی اکسیژن در محیط حریق، باعث خفه شدن شعله ها می شود. همچنین، این گاز با جذب حرارت از محیط حریق، باعث کاهش دمای آن و جلوگیری از گسترش آتش می شود.

مزایا و معایب سیستم اطفا حریق اتوماتیک FM 200 به شرح زیر است:

مزایا:

  • قابلیت اطفا حریق در انواع کلاس های حریق
  • مناسب برای فضاهای بسته
  • غیر سمی، غیر خورنده و غیر هالوژنه
  • سازگار با محیط زیست
  • نیاز به تمیزی پس از اطفا حریق

معایب:

  • قیمت نسبتاً بالا
  • نیاز به تجهیزات و تخصص ویژه برای نصب و راه اندازی

سیستم FM 200 یک سیستم اطفا حریق موثر و ایمن است که می تواند برای محافظت از انواع فضاهای حساس مورد استفاده قرار گیرد.

 

مشاوره و طراحی سیستم مدیریت دود

یکی از بزرگترین خطرات حریق، میزان بالای تولید دود و گازهای سمی است. درصد زیادی از آسیب‌های جسمی و مرگ‌های ناشی از حریق به علت استنشاق گازهای سمی می‌باشد. در بسیاری از موارد به علت وجود حجم بسیار زیادی از دود، امکان تشخیص راه‌ فرار برای متصرفین مشکل می‌شود و افراد داخل ساختمان محبوس می‌شوند. از سوی دیگر، در صورتی که فضا مملو از دود باشد، آتش‌نشان‌ها نیز نمی‌توانند کارایی لازم جهت اطفا را داشته باشند و ابتدا باید برای تخلیه دود اقدام نمایند. یکی از سیستم‌هایی که در هنگام وقوع حریق مستقیما با جان افراد در ارتباط است و تاثیر بسزایی بر مدیریت حریق دارد، سیستم مدیریت دود (Smoke Management System) است.

 

وظیفه سیستم مدیریت دود، تخلیه گازهای سمی و دوده از محل حریق و تزریق هوای تازه برای تنفس در آن محل است. فعالسازی سیستم‌های مدیریت دود به چند طریق صورت می‌گیرد. در برخی مواقع سیستم اعلام حریق فرمان فعالسازی سیستم مدیریت دود را ارسال می‌کند، در برخی مواقع نیز سنسورهای سیستم مدیریت دود متوجه افزایش گازهای آلاینده در فضا می‌شوند و سیستم مدیریت دود را فعال می‌کنند.

 

بیشترین کاربرد سیستم‌های مدیریت دود در پارکینگ‌ها، آتریوم‌ها، فضاهای تجاری، سالن‌های نمایش و… می‌باشد. سیستم مدیریت دود دارای اجزای بسیاری مانند فن (Fan)، جت‌ فن (Jet Fan)، دمپر دود (Smoke Damper)، دمپر موتوری (Motorized Damper)، سنسور گاز (Gas Detector)، پرده دودبند (Smoke Curtain)، کانال (Duct) و … هستند. طراحی سیستم مدیریت دود در پارکینگ‌ها عموما به دو روش تهویه با استفاده از کانال‌کشی و یا تهویه با استفاده از جت‌ فن تقسیم می‌شود.

 

سیستم مدیریت دود پارکینگ، مجموعه‌ای از تجهیزات و سیستم‌هایی است که برای تخلیه دود و گازهای سمی ناشی از آتش‌سوزی از پارکینگ‌ها طراحی شده است. این سیستم بر اساس ایجاد جریان هوا و دود در جهت مخالف یکدیگر عمل می‌کند. در زمان حریق، فن‌های تخلیه دود در سقف پارکینگ روشن شده و دود را به سمت کانال‌های خروجی هدایت می‌کنند. در همین زمان، فن‌های تامین هوا در طبقات پایین‌تر روشن شده و هوای تازه را به پارکینگ تزریق می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا دید افراد در پارکینگ افزایش یافته و احتمال وقوع حوادث ناشی از دود و گازهای سمی کاهش یابد.

استانداردهای سیستم مدیریت دود پارکینگ

طراحی و اجرای سیستم مدیریت دود پارکینگ باید مطابق با استانداردهای ملی و بین‌المللی انجام شود. در ایران، استاندارد BS 7346-7 به عنوان مرجع طراحی و اجرای سیستم مدیریت دود پارکینگ در نظر گرفته شده است. بر اساس این استاندارد، میزان جریان هوا در سیستم مدیریت دود پارکینگ باید حداقل 10 بار در ساعت باشد.

 

سیستم مدیریت دود چیست؟

سیستم مدیریت دود یا (SMOKE CONTROL SYSTEM) یک سیستم یک پارچه برای کنترل حرکت دود و ثابت نگه داشتن خروجی ها در هنگام آتش سوزی است.این سیستم به حفاظت افراد در برابر استنشاق دود موقع آتش سوزی کمک می کند.

انواع سیستم‌های مدیریت دود چیست؟

سیستم مدیریت دود به دو بخش تقسیم می شوند.
-مدیریت دود
-مهار دود
سیستم مدیریت دود:
سیستم مدیریت دود با هدف حفظ پایداری هوا برای خروج استراری به کار گرفته می شود.
سیستم مهار دود:
سیستم مهار دود با هدف حفظ فشار برای جلوگیری از ورود دود به مناطق خاص استفاده می شود

انواع روش های مدیریت دود:

روش های مدیریت دود به 2 صورت اختصاصی و غیر اختصاصی تقسیم می شوند
در روش سیستم مدیریت دود غیر اختصاصی سیستم با برخی از سیستم های دیگر مانند HVAC با هدف مدیریت دود با سایر اهداف نحوه عملکرد خود را تغییر می دهند.

در سیستم مدیریت دود اختصاصی در مناطق خاص مانند:چاه آسانسور و برج های پله ای یک سیستم مدیریت دود نیاز است.

مدیریت دود در راه پله:

برج های پله، راه های برای خروج اظطراری با تهویه هستند که از ساختمان اصلی جدا شده اند و تنها راه ارتباطی آن ها در های دارای درجه حرارت در هر طبقه است.

مدیریت دود در اسانسور ها:

با اینکه معمولا استفاده از اسانسور برای تخلیه ساکنین در موقع ورود حریق پیشنهاد نمی شود.اما با این حال در استاندارد NFPA دو نوع مدیریت دود برای اسانسور داریم
1-سیستم فشار مثبت چاه آسانسور(PERSSURIZATION OF ELEVATOR HOISTWAY):
در این سیستم با در نظر گرفتن استاندارد NFPA  و پس از محاسبات لازم باید یک فن در اسانسور تعبیه نمود.و در صورت وقوع حریق چه به صورت دستی و یا چه به صورت اتوماتیک باعث جلوگیری از انتقال دود به دیگر طبقات ساختمان از طریق چاه اسانسور شد.
2-سیستم فشار مثبت اتاق اسانسور(PRESSURIZATION OF ELEVATOR LOBIES)
در این سیستم نیز با توجه به استاندارد NFPA باید یک فن در داخل اتاق اسانسور تعبیه شود.
در صورتی که کابین اسانسور در برابر ورود دود کاملا نفوذ ناپذیر بود، نیازی به استفاده از سیستم نمی باشد.

 

هدف از طراحی سیستم مدیریت دود چیست؟

هدف از طراحی سیستم مدیریت دود دادن زمان کافی برای خروج ایمن و برای آتش نشان ها دیدی باز برای شناسایی آتش است.

فن فشار مثبت چیست؟

فن فشار مثبت یا(Positive pressure ventilation) نوعی هواساز است که باعث اختلاف فشار بین طبقات شده و از انتقال حریق به دیگر طبقات جلوگیری می کند.

 

فن فشار مثبت راه پله چیست؟

در فن های فشار مثبت راه پله با افزایش فشار هوا در راه پله فشار هوا در مناطقی مثل واحد ها کاهش می یابد و از انتقال حریق به دیگر طبقات جلوگیری می کند.

فن فشار مثبت اسانسور چیست؟

فشار مثبت در اسانسور برای بالا بردن فشار هوای داخل محیط اسانسور استفاده می شود.هدف از استفاده از سیستم فشار مثبت اسانسور برای ایجاد محیطی امن و عاری از دود برای جلوگیری از خفگی هنگام خرابی، گیر کردن یا آتش سوزی است.

مزایا و معایب سیستم مدیریت دود پارکینگ:

سیستم مدیریت دود پارکینگ مزایای متعددی دارد، از جمله:

  • افزایش دید افراد در پارکینگ در زمان حریق
  • کاهش احتمال وقوع حوادث ناشی از دود و گازهای سمی
  • بهبود شرایط تنفس برای افراد حاضر در پارکینگ

البته این سیستم معایبی نیز دارد، از جمله:

  • هزینه بالای نصب و نگهداری
  • نیاز به فضای اضافی برای نصب تجهیزات
  • احتمال خرابی و اختلال در عملکرد در اثر عوامل خارجی

با این وجود، سیستم مدیریت دود پارکینگ یکی از مهم‌ترین تجهیزات ایمنی ساختمان‌هایی است که دارای پارکینگ هستند. این سیستم می‌تواند نقش مهمی در کاهش تلفات جانی و مالی ناشی از آتش‌سوزی داشته باشد.

تجهیزات مدیریت دود در پارکینگ چیست؟

تجهیزات سیستم مدیریت دود پارکینگ شامل فن‌های تخلیه دود، فن‌های تامین هوای تازه، دمپرهای دود و تابلو برق کنترل می‌شود. فن‌های تخلیه دود برای تخلیه دود و گازهای سمی ناشی از آتش‌سوزی از پارکینگ استفاده می‌شوند. فن‌های تامین هوای تازه برای تامین هوای تازه به پارکینگ پس از تخلیه دود استفاده می‌شوند. دمپرهای دود برای کنترل جریان هوا در پارکینگ استفاده می‌شوند. تابلو برق کنترل برای کنترل و نظارت بر عملکرد تجهیزات سیستم مدیریت دود استفاده می‌شود.

در ادامه به توضیح هر یک از این تجهیزات می‌پردازیم:

  • فن‌های تخلیه دود: فن‌های تخلیه دود باید دارای گواهینامه‌های آتش‌نشانی باشند و باید در برابر آتش‌سوزی مقاوم باشند. این فن‌ها معمولاً در سقف پارکینگ نصب می‌شوند و با استفاده از کانال‌ها، دود و گازهای سمی را از پارکینگ خارج می‌کنند.
  • فن‌های تامین هوای تازه: فن‌های تامین هوای تازه برای تامین هوای تازه به پارکینگ پس از تخلیه دود استفاده می‌شوند. این فن‌ها معمولاً در ورودی پارکینگ نصب می‌شوند و با استفاده از کانال‌ها، هوای تازه را به پارکینگ وارد می‌کنند.
  • دمپرهای دود: دمپرهای دود برای کنترل جریان هوا در پارکینگ استفاده می‌شوند. این دمپرها معمولاً در کانال‌های هوا نصب می‌شوند و می‌توانند به صورت دستی یا اتوماتیک باز یا بسته شوند.
  • تابلو برق کنترل: تابلو برق کنترل برای کنترل و نظارت بر عملکرد تجهیزات سیستم مدیریت دود استفاده می‌شود. این تابلو برق معمولاً در اتاق کنترل آتش‌نشانی نصب می‌شود و دارای تجهیزاتی مانند سنسورهای دود، کلیدهای کنترل و نمایشگرهای وضعیت است.

سیستم مدیریت دود پارکینگ یکی از مهم‌ترین تجهیزات ایمنی در ساختمان‌ها است. این سیستم در صورت بروز آتش‌سوزی، دود و گازهای سمی را از پارکینگ خارج می‌کند و باعث می‌شود تا افراد بتوانند به‌سرعت و به‌راحتی از پارکینگ خارج شوند.

تجهیزات سیستم حفاظت از نفوذ دود چیست؟

سیستم حفاظت از نفوذ دود در پارکینگ برای جلوگیری از ورود دود و گازهای سمی ناشی از آتش‌سوزی به سایر قسمت‌های ساختمان استفاده می‌شود. این سیستم شامل تجهیزاتی مانند پرده‌های دود، درب‌های ضددود و پنجره‌های ضددود می‌شود.

  • پرده‌های دود: پرده‌های دود معمولاً از مواد مقاوم در برابر آتش ساخته می‌شوند و می‌توانند به صورت دستی یا اتوماتیک باز یا بسته شوند. این پرده‌ها معمولاً در ورودی و خروجی پارکینگ نصب می‌شوند.
  • درب‌های ضددود: درب‌های ضددود باید دارای گواهینامه‌های آتش‌نشانی باشند و باید در برابر آتش‌سوزی مقاوم باشند. این درب‌ها معمولاً در ورودی و خروجی پارکینگ نصب می‌شوند.
  • پنجره‌های ضددود: پنجره‌های ضددود باید دارای گواهینامه‌های آتش‌نشانی باشند و باید در برابر آتش‌سوزی مقاوم باشند. این پنجره‌ها معمولاً در طبقات بالای پارکینگ نصب می‌شوند.

سیستم حفاظت از نفوذ دود در پارکینگ یکی از مهم‌ترین تجهیزات ایمنی در ساختمان‌ها است. این سیستم در صورت بروز آتش‌سوزی، از گسترش دود و گازهای سمی به سایر قسمت‌های ساختمان جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود تا افراد بتوانند به‌سرعت و به‌راحتی از ساختمان خارج شوند.

 

چه چیزی باعث آژیر خطر کاذب می‌شود؟

 

آژیرهای خطر نقش حیاتی در حفظ جان انسان‌ها در مواقع آتش‌سوزی دارند، اما گاهی اوقات بدون دلیل موجه به صدا در می‌آیند که به آن آژیر خطر کاذب می‌گویند. این اتفاق می‌تواند آزاردهنده و گاه خطرناک باشد، زیرا می‌تواند باعث بی‌اعتنایی افراد به آژیر در مواقع واقعی آتش‌سوزی شود.

دلایل متعددی برای آژیر خطر کاذب وجود دارد:

  1. نقص فنی:
  • نقص در سنسورها، سیم‌کشی یا سایر اجزای سیستم اعلام حریق می‌تواند باعث آژیر خطر کاذب شود.
  1. دود یا بخار:
  • دود ناشی از پخت و پز، بخار حمام و دود سیگار می‌تواند سنسورهای دود را فعال کند و باعث آژیر خطر کاذب شود.
  1. گرد و غبار و حشرات:
  • تجمع گرد و غبار و حشرات روی سنسورها می‌تواند باعث آژیر خطر کاذب شود.
  1. نوسانات برق:
  • نوسانات برق می‌تواند سیستم اعلام حریق را مختل کند و باعث آژیر خطر کاذب شود.
  1. خطای انسانی:

گاهی اوقات، آژیر خطر کاذب به دلیل خطای انسانی، مانند فشار دادن تصادفی دکمه آژیر یا فعال شدن سیستم به دلیل خرابی رخ می‌دهد.

راهکارهایی برای جلوگیری از آژیر خطر کاذب:

  • نگهداری و تست منظم سیستم اعلام حریق:
  • تست منظم آژیرها و سنسورها و بررسی سیستم برای نقص فنی می‌تواند از بروز آژیر خطر کاذب جلوگیری کند.
  • محافظت از سنسورها در برابر دود و گرد و غبار:
  • نصب سنسورها در مکان مناسب و دور از منابع دود و گرد و غبار می‌تواند از فعال شدن کاذب آنها جلوگیری کند.
  • آموزش به ساکنین:
  • آموزش به ساکنین در مورد نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق و نحوه جلوگیری از آژیر خطر کاذب می‌تواند بسیار مفید باشد.

در صورت بروز آژیر خطر کاذب:

  • ابتدا سعی کنید منبع مشکل را پیدا کنید:
  • اگر دود یا بخاری وجود دارد، سعی کنید آن را از بین ببرید.
  • اگر سنسورها کثیف هستند، آنها را تمیز کنید:
  • از یک پارچه مرطوب برای تمیز کردن سنسورها استفاده کنید.
  • اگر مشکل را پیدا نکردید، با یک متخصص برق یا نصاب سیستم اعلام حریق تماس بگیرید:
  • آنها می‌توانند مشکل را تشخیص داده و آن را برطرف کنند.

عواقب آژیر خطر کاذب:

آژیر خطر کاذب علاوه بر آزاردهنده بودن، می‌تواند عواقب دیگری نیز داشته باشد:

  • ایجاد بی‌اعتنایی:
  • اگر آژیر خطر به طور مکرر بدون دلیل به صدا در آید، افراد ممکن است به آن بی‌توجه شوند و در مواقع واقعی آتش‌سوزی به هشدار آن توجه نکنند.
  • هدر رفتن منابع:
  • آژیر خطر کاذب می‌تواند باعث اعزام بی‌مورد آتش‌نشانان و سایر خدمات اورژانس شود که هدر رفتن منابع و زمان را به دنبال دارد.
  • ایجاد ترس و اضطراب:
  • صدای بلند آژیر خطر می‌تواند باعث ترس و اضطراب، به خصوص در کودکان و افراد مسن شود.

راهکارهای پیشرفته برای جلوگیری از آژیر خطر کاذب:

  • استفاده از سیستم‌های اعلام حریق پیشرفته:
  • سیستم‌های جدیدتر از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند حسگرهای هوشمند و الگوریتم‌های تشخیص دود استفاده می‌کنند که احتمال آژیر خطر کاذب را به طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهند.
  • برقراری ارتباط با سیستم‌های دیگر:
  • می‌توان سیستم اعلام حریق را با سیستم‌های دیگر مانند سیستم تهویه مطبوع و سیستم‌های امنیتی ساختمان مرتبط کرد تا در مواقع آتش‌سوزی به طور خودکار اقدامات لازم را انجام دهند.
  • استفاده از سیستم‌های مانیتورینگ:
  • می‌توان از سیستم‌های مانیتورینگ برای نظارت بر عملکرد سیستم اعلام حریق و شناسایی و رفع مشکلات قبل از بروز آژیر خطر کاذب استفاده کرد.

نقش هوش مصنوعی در کاهش آژیر خطر کاذب:

هوش مصنوعی (AI) در حال تبدیل شدن به ابزاری قدرتمند برای کاهش آژیر خطر کاذب است. سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند با تجزیه و تحلیل داده‌های سنسورها، الگوهای دود و سایر عوامل را شناسایی کرده و با دقت بالایی بین آتش‌سوزی واقعی و دود یا بخار کاذب تمایز قایل شوند.

آینده سیستم‌های اعلام حریق:

با پیشرفت تکنولوژی، سیستم‌های اعلام حریق در حال هوشمندتر و دقیق‌تر شدن هستند. استفاده از هوش مصنوعی، حسگرهای پیشرفته و سیستم‌های مانیتورینگ، به طور قابل‌توجهی احتمال آژیر خطر کاذب را کاهش می‌دهد و به حفظ جان انسان‌ها در مواقع آتش‌سوزی کمک می‌کند.

به خاطر داشته باشید:

  • هرگز آژیر خطر را غیرفعال نکنید، زیرا این کار جان شما را به خطر می‌اندازد.
  • اگر آژیر خطر به طور مکرر به صدا در می‌آید، برای حل مشکل اقدام کنید.
  • با رعایت نکات ایمنی و نگهداری از سیستم اعلام حریق، می‌توانید از بروز آژیر خطر کاذب جلوگیری کنید و جان خود و دیگران را در مواقع آتش‌سوزی حفظ کنید.

 

 

 

سیم کشی سیستم اعلام حریق-راهنمای جامع

 

مقدمه سیستم اعلام حریق، ابزاری حیاتی برای حفظ جان و مال انسان‌ها در برابر آتش‌سوزی است. عملکرد صحیح این سیستم، به سیم کشی اصولی و دقیق آن بستگی دارد.

اهمیت سیم کشی ، بخش جدایی ناپذیر سیستم اعلام حریق است که وظیفه انتقال اطلاعات و برق را بین تجهیزات مختلف سیستم بر عهده دارد. سیم کشی اصولی و دقیق، تضمین کننده عملکرد صحیح سیستم در مواقع بحرانی و نجات جان انسان‌ها خواهد بود.

مراحل کلی سیم کشی:

  1. نقشه خوانی:

اولین قدم در سیم کشی، مطالعه و درک کامل نقشه سیستم اعلام حریق است. نقشه، مسیر سیم کشی، نوع و تعداد تجهیزات، و محل نصب آنها را نشان می‌دهد.

مواردی که باید در نقشه خوانی مورد توجه قرار گیرند:

  • نوع سیستم اعلام حریق (متعارف، آدرس پذیر، بی سیم)
  • نوع و تعداد تجهیزات (دتکتورها، شستی ها، آژیرها، پنل کنترل)
  • محل نصب تجهیزات
  • مسیر سیم کشی
  • نوع کابل مورد استفاده
  1. انتخاب کابل مناسب:

انتخاب کابل مناسب، یکی از مهم‌ترین مراحل سیم کشی است. نوع کابل، به نوع سیستم اعلام حریق، نوع تجهیزات، و محل نصب آنها بستگی دارد.

انواع کابل‌های مورد استفاده در سیستم اعلام حریق:

  • کابل‌های نسوز: برای حفظ عملکرد سیستم در برابر آتش‌سوزی
  • کابل‌های مقاوم در برابر حرارت: برای تحمل دمای بالا
  • کابل‌های مقاوم در برابر رطوبت: برای استفاده در محیط‌های مرطوب
  1. کابل کشی:

پس از انتخاب کابل مناسب، باید مطابق با نقشه، کابل‌ها را با دقت و ظرافت نصب کرد.

نکات مهم در کابل کشی:

  • رعایت دقیق مسیر سیم کشی در نقشه
  • استفاده از بست‌های مناسب برای بستن کابل‌ها
  • جلوگیری از خم شدن، کشیده شدن، و آسیب دیدن کابل‌ها
  • استفاده از لوله‌های فلکسی برای عبور کابل‌ها در مکان‌های پرخطر
  1. اتصال تجهیزات:

در این مرحله، باید تجهیزات سیستم اعلام حریق را مطابق با نقشه به کابل‌ها متصل کرد.

 

اتصال تجهیزات

اتصال تجهیزات ، یکی از مراحل مهم در سیم کشی سیستم اعلام حریق است که باید با دقت و ظرافت انجام شود.

در این بخش، به شرح کامل مراحل اتصال تجهیزات مختلف سیستم اعلام حریق می‌پردازیم:

  1. دتکتورها:
  • دتکتورها، اولین خط دفاعی در برابر آتش‌سوزی هستند و وظیفه تشخیص دود، حرارت، یا شعله را بر عهده دارند.
  • دتکتورها به دو نوع دود و حرارت تقسیم می‌شوند.
  • دتکتورهای دود، با استفاده از حسگرهای نوری یا یونی، ذرات دود را در هوا تشخیص می‌دهند.
  • دتکتورهای حرارت، با استفاده از حسگرهای حرارتی، افزایش دما را در محیط تشخیص می‌دهند.

مراحل اتصال دتکتورها:

  • قطع برق سیستم: قبل از شروع کار، حتماً برق سیستم اعلام حریق را قطع کنید.
  • باز کردن درب دتکتور: درب دتکتور را با استفاده از آچار آلن یا پیچ گوشتی باز کنید.
  • اتصال سیم‌ها: سیم‌های دتکتور را به ترمینال‌های مربوطه در داخل دتکتور وصل کنید.
  • بستن درب دتکتور: درب دتکتور را به طور کامل ببندید.
  1. شستی ها:
  • شستی ها، برای اعلام دستی آتش‌سوزی توسط افراد مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  • شستی ها در دو نوع معمولی و ضد انفجار موجود هستند.

مراحل اتصال شستی ها:

  • قطع برق سیستم: قبل از شروع کار، حتماً برق سیستم اعلام حریق را قطع کنید.
  • باز کردن درب شستی: درب شستی را با استفاده از آچار آلن یا پیچ گوشتی باز کنید.
  • اتصال سیم‌ها: سیم‌های شستی را به ترمینال‌های مربوطه در داخل شستی وصل کنید.
  • بستن درب شستی: درب شستی را به طور کامل ببندید.
  1. آژیرها:
  • آژیرها، برای هشدار و اطلاع رسانی در مواقع آتش‌سوزی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  • آژیرها در دو نوع الکترومکانیکی و الکترونیکی موجود هستند.

مراحل اتصال آژیرها:

  • قطع برق سیستم: قبل از شروع کار، حتماً برق سیستم اعلام حریق را قطع کنید.
  • باز کردن درب آژیر: درب آژیر را با استفاده از آچار آلن یا پیچ گوشتی باز کنید.
  • اتصال سیم‌ها: سیم‌های آژیر را به ترمینال‌های مربوطه در داخل آژیر وصل کنید.
  • بستن درب آژیر: درب آژیر را به طور کامل ببندید.
  1. پنل کنترل:
  • پنل کنترل، مغز سیستم اعلام حریق است و وظیفه دریافت و پردازش اطلاعات از تجهیزات مختلف و ارسال فرمان‌های لازم را بر عهده دارد.

مراحل اتصال پنل کنترل:

  • قطع برق سیستم: قبل از شروع کار، حتماً برق سیستم اعلام حریق را قطع کنید.
  • باز کردن درب پنل کنترل: درب پنل کنترل را با استفاده از آچار آلن یا پیچ گوشتی باز کنید.
  • اتصال سیم‌ها: سیم‌های تجهیزات مختلف را به ترمینال‌های مربوطه در داخل پنل کنترل وصل کنید.
  • بستن درب پنل کنترل: درب پنل کنترل را به طور کامل ببندید.
  1. تست و آزمایش:

پس از اتمام سیم کشی، باید سیستم اعلام حریق به طور کامل تست و آزمایش شود تا از عملکرد صحیح تمام تجهیزات و مسیرهای سیم کشی اطمینان حاصل شود.

انواع تست‌ها:

  • تست سیم کشی
  • تست دتکتورها
  • تست شستی ها
  • تست آژیرها
  • تست پنل کنترل

نکات مهم در تست و آزمایش:

  • انجام تست‌ها توسط افراد متخصص و باتجربه
  • استفاده از تجهیزات مناسب برای تست
  • ثبت نتایج تست‌ها

انواع سیستم های اعلام حریق:

  • سیستم اعلام حریق متعارف:
    • سیم کشی ساده تر و ارزان تر
    • مناسب برای مکان های کوچک
    • قابلیت تشخیص محل آتش سوزی به طور کلی
  • سیستم اعلام حریق آدرس پذیر:
    • سیم کشی پیچیده تر
    • قابلیت تشخیص دقیق محل آتش سوزی
    • مناسب برای مکان های بزرگ و پیچیده
  • سیستم اعلام حریق بی سیم:
    • نیاز به سیم کشی ندارد
    • نصب و راه اندازی آسان
    • مناسب برای مکان هایی که سیم کشی دشوار یا غیرممکن است

مواردی که باید در انتخاب نوع سیستم اعلام حریق در نظر گرفته شود:

  • نوع کاربری:

نحوه سیم کشی اعلام حریق بر اساس نوع کاربری

نوع کاربری، یکی از عوامل مهم در انتخاب و طراحی سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن است.

در ادامه، به طور خلاصه به سیم کشی سیستم اعلام حریق در برخی از کاربری‌های رایج می‌پردازیم:

  1. مسکونی:
  • در ساختمان‌های مسکونی، معمولاً از سیستم اعلام حریق متعارف استفاده می‌شود.
  • سیم کشی این سیستم ساده‌تر و ارزان‌تر است.
  • دتکتورهای دود و حرارت، تجهیزات اصلی این سیستم هستند.
  • آژیرها نیز برای هشدار و اطلاع رسانی در مواقع آتش‌سوزی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  1. اداری:
  • در ساختمان‌های اداری، با توجه به مساحت و تعداد افراد حاضر، می‌توان از سیستم اعلام حریق متعارف یا آدرس پذیر استفاده کرد.
  • در سیستم‌های آدرس پذیر، امکان تشخیص دقیق محل آتش‌سوزی وجود دارد.
  • علاوه بر دتکتورهای دود و حرارت، از شستی های اعلام حریق نیز در این سیستم‌ها استفاده می‌شود.
  1. تجاری:
  • در مراکز تجاری، با توجه به تنوع و تعدد مغازه‌ها، نیاز به سیستم اعلام حریق با قابلیت اطمینان بالا وجود دارد.
  • سیستم‌های آدرس پذیر، انتخاب مناسب برای این نوع کاربری هستند.
  • علاوه بر تجهیزات متداول، از سیستم‌های اطفای حریق اتوماتیک نیز در این مراکز استفاده می‌شود.
  1. صنعتی:
  • در محیط‌های صنعتی، با توجه به وجود خطرات و ریسک‌های بالا، نیاز به سیستم اعلام حریق با کارایی و عملکرد قوی وجود دارد.
  • سیستم‌های آدرس پذیر، انتخاب مناسب برای این نوع کاربری هستند.
  • از دتکتورهای مخصوص گاز و دود، و همچنین سیستم‌های اطفای حریق اتوماتیک در این محیط‌ها استفاده می‌شود.
  1. بیمارستانی:
  • در بیمارستان‌ها، به دلیل وجود بیماران و نیاز به حفظ جان آنها، نیاز به سیستم اعلام حریق با قابلیت اطمینان بسیار بالا وجود دارد.
  • سیستم‌های آدرس پذیر، انتخاب مناسب برای این نوع کاربری هستند.
  • از سیستم‌های اعلام حریق بی سیم نیز در برخی از بخش‌های بیمارستان‌ها استفاده می‌شود.

نکات مهم:

  • انتخاب نوع سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن، باید توسط افراد متخصص و با تجربه انجام شود.
  • رعایت مقررات ملی ساختمان و ضوابط و دستورالعمل‌های مربوط به سیستم‌های اعلام حریق، الزامی است.
  • استفاده از تجهیزات باکیفیت و مرغوب، ضامن عملکرد صحیح سیستم و حفظ جان و مال انسان‌ها در برابر آتش‌سوزی است.

منابع مفید در مورد سیم کشی سیستم اعلام حریق بر اساس نوع کاربری

  • مقررات ملی ساختمان ایران
  • دستورالعمل و ضوابط طراحی، نظارت و اجرای سیستم‌های اعلام حریق
  • راهنمای انتخاب و نصب سیستم اعلام حریق
  • کاتالوگ و راهنمای نصب تجهیزات سیستم اعلام حریق

با مطالعه و بررسی این منابع، می‌توانید اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری در مورد سیم کشی سیستم اعلام حریق بر اساس نوع کاربری مورد نظر خود به دست آورید.

همچنین، می‌توانید از مشاوره و خدمات شرکت‌های معتبر در زمینه سیستم‌های اعلام حریق استفاده کنید.

  • مساحت:

مساحت، یکی از عوامل مهم در انتخاب و طراحی سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن است.

در ادامه، به طور خلاصه به سیم کشی سیستم اعلام حریق در مساحت‌های مختلف می‌پردازیم:

  1. مساحت کم (زیر 100 متر مربع):
  • در این مساحت، معمولاً از سیستم اعلام حریق متعارف استفاده می‌شود.
  • سیم کشی این سیستم ساده‌تر و ارزان‌تر است.
  • یک مدار برای کل سیستم کافی است.
  • از یک پنل کنترل، چند دتکتور دود و حرارت، و چند آژیر می‌توان استفاده کرد.
  1. مساحت متوسط (100 تا 500 متر مربع):
  • در این مساحت، می‌توان از سیستم اعلام حریق متعارف یا آدرس پذیر استفاده کرد.
  • در سیستم‌های آدرس پذیر، امکان تشخیص دقیق محل آتش‌سوزی وجود دارد.
  • می‌توان از چند مدار برای تقسیم بندی سیستم به بخش‌های مختلف استفاده کرد.
  • از دتکتورهای دود و حرارت، شستی های اعلام حریق، و آژیرها در این سیستم‌ها استفاده می‌شود.
  1. مساحت زیاد (بیش از 500 متر مربع):
  • در این مساحت، استفاده از سیستم اعلام حریق آدرس پذیر الزامی است.
  • سیستم‌های آدرس پذیر، قابلیت اطمینان و کارایی بالاتری دارند.
  • می‌توان از چندین مدار برای تقسیم بندی سیستم به بخش‌های مختلف استفاده کرد.
  • از دتکتورهای دود و حرارت، شستی های اعلام حریق، آژیرها، و سیستم‌های اطفای حریق اتوماتیک در این سیستم‌ها استفاده می‌شود.

علاوه بر مساحت، نوع کاربری نیز در انتخاب و طراحی سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن نقش مهمی دارد.

برای مثال، در یک ساختمان مسکونی با مساحت 100 متر مربع، می‌توان از سیستم اعلام حریق متعارف استفاده کرد، اما در یک مرکز تجاری با همین مساحت، استفاده از سیستم اعلام حریق آدرس پذیر الزامی است.

به طور کلی، می‌توان گفت که با افزایش مساحت، نیاز به سیستم اعلام حریق با قابلیت اطمینان و کارایی بالاتر نیز افزایش می‌یابد.

  • ارتفاع:

نحوه سیم کشی اعلام حریق بر اساس ارتفاع

ارتفاع، یکی از عوامل مهم در انتخاب و طراحی سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن است.

در ادامه، به طور خلاصه به سیم کشی سیستم اعلام حریق در ارتفاع‌های مختلف می‌پردازیم:

  1. ارتفاع کم (زیر 6 متر):
  • در این ارتفاع، از دتکتورهای دود و حرارت سقفی می‌توان استفاده کرد.
  • فاصله دتکتورها از یکدیگر، حداکثر 6 متر است.
  • فاصله دتکتورها از دیوارها، حداکثر 3 متر است.
  1. ارتفاع متوسط (6 تا 12 متر):
  • در این ارتفاع، می‌توان از دتکتورهای دود و حرارت سقفی و دتکتورهای پرتویی استفاده کرد.
  • دتکتورهای پرتویی، برای ارتفاع‌های بیش از 6 متر مناسب هستند.
  • فاصله دتکتورهای دود و حرارت از یکدیگر، حداکثر 8 متر است.
  • فاصله دتکتورهای پرتویی از یکدیگر، حداکثر 12 متر است.
  1. ارتفاع زیاد (بیش از 12 متر):
  • در این ارتفاع، از دتکتورهای دود و حرارت سقفی، دتکتورهای پرتویی، و دتکتورهای خطی استفاده کرد.
  • دتکتورهای خطی، برای ارتفاع‌های بیش از 12 متر مناسب هستند.
  • فاصله دتکتورهای دود و حرارت از یکدیگر، حداکثر 10 متر است.
  • فاصله دتکتورهای پرتویی از یکدیگر، حداکثر 15 متر است.
  • فاصله دتکتورهای خطی از یکدیگر، حداکثر 20 متر است.

نکات مهم:

  • انتخاب نوع سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن، باید توسط افراد متخصص و با تجربه انجام شود.
  • رعایت مقررات ملی ساختمان و ضوابط و دستورالعمل‌های مربوط به سیستم‌های اعلام حریق، الزامی است.
  • استفاده از تجهیزات باکیفیت و مرغوب، ضامن عملکرد صحیح سیستم و حفظ جان و مال انسان‌ها در برابر آتش‌سوزی است.

 

نحوه سیم کشی اعلام حریق بر اساس تعداد افراد حاضر در محل

تعداد افراد حاضر در محل، یکی از عوامل مهم در انتخاب و طراحی سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن است.

در ادامه، به طور خلاصه به سیم کشی سیستم اعلام حریق در محل‌های با تعداد افراد مختلف می‌پردازیم:

  1. تعداد افراد کم (زیر 10 نفر):
  • در این محل‌ها، می‌توان از سیستم اعلام حریق متعارف استفاده کرد.
  • سیم کشی این سیستم ساده‌تر و ارزان‌تر است.
  • از یک مدار برای کل سیستم کافی است.
  • از یک پنل کنترل، چند دتکتور دود و حرارت، و چند آژیر می‌توان استفاده کرد.
  1. تعداد افراد متوسط (10 تا 50 نفر):
  • در این محل‌ها، می‌توان از سیستم اعلام حریق متعارف یا آدرس پذیر استفاده کرد.
  • در سیستم‌های آدرس پذیر، امکان تشخیص دقیق محل آتش‌سوزی وجود دارد.
  • می‌توان از چند مدار برای تقسیم بندی سیستم به بخش‌های مختلف استفاده کرد.
  • از دتکتورهای دود و حرارت، شستی های اعلام حریق، و آژیرها در این سیستم‌ها استفاده می‌شود.
  1. تعداد افراد زیاد (بیش از 50 نفر):
  • در این محل‌ها، استفاده از سیستم اعلام حریق آدرس پذیر الزامی است.
  • سیستم‌های آدرس پذیر، قابلیت اطمینان و کارایی بالاتری دارند.
  • می‌توان از چندین مدار برای تقسیم بندی سیستم به بخش‌های مختلف استفاده کرد.
  • از دتکتورهای دود و حرارت، شستی های اعلام حریق، آژیرها، و سیستم‌های اطفای حریق اتوماتیک در این سیستم‌ها استفاده می‌شود.

نکات مهم:

  • انتخاب نوع سیستم اعلام حریق و نحوه سیم کشی آن، باید توسط افراد متخصص و با تجربه انجام شود.
  • رعایت مقررات ملی ساختمان و ضوابط و دستورالعمل‌های مربوط به سیستم‌های اعلام حریق، الزامی است.
  • استفاده از تجهیزات باکیفیت و مرغوب، ضامن عملکرد صحیح سیستم و حفظ جان و مال انسان‌ها در برابر آتش‌سوزی است.

 

 

  1. چه نوع سیستمی برای محل‌هایی با تعداد افراد کم مناسب است؟

برای محل‌هایی با تعداد افراد کم، می‌توان از سیستم اعلام حریق متعارف استفاده کرد. این سیستم‌ها سیم کشی ساده‌تر و ارزان‌تری دارند.

  1. چه نوع سیستمی برای محل‌هایی با تعداد افراد زیاد مناسب است؟

برای محل‌هایی با تعداد افراد زیاد، استفاده از سیستم اعلام حریق آدرس پذیر الزامی است. این سیستم‌ها قابلیت اطمینان و کارایی بالاتری دارند.

  1. آیا تعداد افراد حاضر در محل، بر نوع دتکتورهای مورد استفاده در سیستم اعلام حریق تاثیر دارد؟

بله، تعداد افراد حاضر در محل، می‌تواند بر نوع دتکتورهای مورد استفاده در سیستم اعلام حریق تاثیر داشته باشد. برای مثال، در محل‌هایی با تعداد افراد زیاد، استفاده از دتکتورهای دود و حرارت آدرس پذیر که امکان تشخیص دقیق محل آتش‌سوزی را فراهم می‌کنند، الزامی است.

  1. آیا تعداد افراد حاضر در محل، بر نحوه سیم کشی سیستم اعلام حریق تاثیر دارد؟

بله، تعداد افراد حاضر در محل، می‌تواند بر نحوه سیم کشی سیستم اعلام حریق تاثیر داشته باشد. برای مثال، در محل‌هایی با تعداد افراد زیاد، باید از مدارهای بیشتر برای تقسیم بندی سیستم به بخش‌های مختلف استفاده کرد.

  1. چه نکات ایمنی را باید در هنگام سیم کشی سیستم اعلام حریق رعایت کرد؟
  • قبل از شروع کار، حتماً برق سیستم را قطع کنید.
  • از تجهیزات ایمنی مناسب مانند عینک و دستکش استفاده کنید.
  • به نکات ایمنی مربوط به برق، مانند عدم کار با سیم‌های برق حامل جریان، توجه ویژه داشته باشید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور ایمن و اصولی سیستم اعلام حریق را بر اساس تعداد افراد حاضر در محل سیم کشی کنید.

همیشه به یاد داشته باشید که سیم کشی صحیح و اصولی سیستم اعلام حریق، ضامن عملکرد صحیح سیستم و حفظ جان و مال انسان‌ها در برابر آتش‌سوزی است.

ابزار و تجهیزات مورد نیاز برای سیم کشی:

  • کابل
  • ترمینال
  • انبردست
  • فازمتر
  • مولتی متر
  • نردبان
  • ابزارهای ایمنی

 

 

زون یا منطقه در حریق چیست؟

زون یا منطقه در حریق، به بخش‌های مجزا و مشخصی از یک ساختمان یا محوطه گفته می‌شود که با دیواره‌های ضد حریق یا سایر موانع از یکدیگر جدا شده‌اند. این جداسازی به منظور جلوگیری از گسترش آتش‌سوزی و حفاظت از جان افراد و اموال انجام می‌شود.

دلایل ایجاد زون در حریق:

  • محدود کردن گسترش آتش: زون‌ها با ایجاد یک مانع فیزیکی، از سرایت آتش به سایر بخش‌های ساختمان یا محوطه جلوگیری می‌کنند.
  • ایجاد زمان تخلیه: زون‌ها به افراد ساکن در ساختمان فرصت می‌دهند تا قبل از رسیدن آتش به محل امن، خود را تخلیه کنند.
  • تمرکز عملیات اطفاء حریق: زون‌ها به آتش‌نشانان کمک می‌کنند تا عملیات اطفاء حریق را در یک منطقه خاص متمرکز کرده و از گسترش آن به سایر بخش‌ها جلوگیری کنند.

انواع زون در حریق:

  • زون‌های تشخیص: این زون‌ها شامل دتکتورهای دود، حرارت و سایر تجهیزات هشدار دهنده هستند که در صورت بروز آتش‌سوزی، آژیر خطر را به صدا در می‌آورند.
  • زون‌های هشدار: این زون‌ها شامل چراغ‌های هشدار دهنده، بلندگوها و سایر تجهیزات اطلاع‌رسانی هستند که در صورت بروز آتش‌سوزی، افراد را از خطر آگاه می‌کنند.
  • زون‌های اطفاء حریق: این زون‌ها شامل سیستم‌های اطفاء حریق اتوماتیک مانند سیستم‌های آب‌پاش، سیستم‌های فوم و سیستم‌های گازی هستند که به طور خودکار آتش‌سوزی را خاموش می‌کنند.

اصول کلی زون‌بندی در حریق:

  • حداکثر مساحت: مساحت هر زون باید به گونه‌ای باشد که در صورت بروز آتش‌سوزی، افراد ساکن در آن بتوانند به سرعت و به آسانی خود را تخلیه کنند.
  • حداکثر فاصله جستجو: حداکثر فاصله جستجو در هر زون باید به گونه‌ای باشد که آتش‌نشانان بتوانند به سرعت محل آتش‌سوزی را پیدا کرده و عملیات اطفاء حریق را آغاز کنند.
  • هم‌بندی و سیم‌کشی: زون‌ها باید از نظر هم‌بندی و سیم‌کشی به گونه‌ای طراحی شوند که در صورت بروز آتش‌سوزی، سیستم‌های هشدار دهنده و اطفاء حریق به درستی عمل کنند.

مزایای زون‌بندی در حریق:

  • کاهش خطر جانی و مالی: زون‌بندی در حریق به طور قابل توجهی خطر جانی و مالی ناشی از آتش‌سوزی را کاهش می‌دهد.
  • افزایش زمان تخلیه: زون‌بندی به افراد ساکن در ساختمان فرصت بیشتری برای تخلیه قبل از رسیدن آتش به محل امن می‌دهد.
  • تمرکز عملیات اطفاء حریق: زون‌بندی به آتش‌نشانان کمک می‌کند تا عملیات اطفاء حریق را در یک منطقه خاص متمرکز کرده و از گسترش آن به سایر بخش‌ها جلوگیری کنند.
  • کاهش خسارات: زون‌بندی به کاهش خسارات ناشی از آتش‌سوزی به اموال و تجهیزات کمک می‌کند.

 

شناسایی و ارزیابی خطرات آتش‌سوزی در ساختمان یا محوطه:

نوع و شدت خطرات:

  • مواد قابل اشتعال:
    • نوع و مقدار مواد (مایعات، گازها، جامدات)
    • نقطه اشتعال و قابلیت انفجار
    • محل نگهداری و نحوه انبارش
  • تجهیزات الکتریکی:
    • نوع و عمر تجهیزات
    • وضعیت سیم‌کشی و اتصالات
    • بارگذاری بیش از حد مدارها
  • سایر خطرات:
    • سیستم‌های گرمایشی و تهویه
    • شمع، بخاری، اجاق گاز
    • عدم وجود سیستم‌های هشدار دهنده و اطفاء حریق

محل‌های پرخطر:

  • انبارها:
    • وجود مواد قابل اشتعال
    • تهویه نامناسب
    • عدم نظم و انبارش نامناسب
  • آشپزخانه:
    • اجاق گاز، فر، سرخ‌کن
    • روغن داغ
    • عدم وجود سیستم تهویه مناسب
  • سایر محل‌های پرخطر:
    • موتورخانه
    • اتاق‌های برق
    • محل‌های تجمع افراد

با شناسایی و ارزیابی خطرات آتش‌سوزی در یک ساختمان یا محوطه می‌توان اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام داد و از بروز آتش‌سوزی و خطرات جانی و مالی آن جلوگیری کرد.

نکات مهم:

  • انجام معاینات و تست‌های دوره‌ای
  • آموزش افراد ساکن یا شاغل در محل
  • نصب و نگهداری سیستم‌های هشدار دهنده و اطفاء حریق
  • رعایت اصول ایمنی در طراحی و ساخت ساختمان

با رعایت این نکات می‌توان احتمال بروز آتش‌سوزی را به طور قابل توجهی کاهش داد.

تعیین تعداد زون بر اساس نوع و شدت خطرات:

اصول کلی:

  • خطرات کم:
    • یک زون برای کل ساختمان یا محوطه
  • خطرات متوسط:
    • زون‌بندی بر اساس طبقات
    • زون‌بندی بخش‌های پرخطر (انبار، آشپزخانه)
  • خطرات بالا:
    • زون‌بندی دقیق‌تر
    • زون‌بندی بر اساس نوع و شدت خطرات

نکات مهم:

  • مساحت هر زون:
    • حداکثر ۲۰۰۰ متر مربع
    • طبقات با مساحت بیش از ۳۰۰ متر مربع: یک زون جداگانه
  • فاصله جستجو:
    • حداکثر ۳۰ متر

ملاحظات:

  • نوع و شدت خطرات:
    • خطرات انفجار: زون‌های مجزا
    • مواد شیمیایی خطرناک: زون‌های مجزا
  • مساحت و هندسه ساختمان:
    • زون‌های با هندسه ساده
    • دسترسی آسان به مسیرهای خروجی
  • تعداد افراد ساکن یا شاغل:
    • زون‌های با ظرفیت مناسب

با در نظر گرفتن این اصول و نکات می‌توان تعداد زون‌های مناسب برای یک ساختمان یا محوطه را بر اساس نوع و شدت خطرات تعیین کرد.

مثال:

  • ساختمان اداری با ۵ طبقه:
    • هر طبقه یک زون جداگانه
    • انبار: زون مجزا
    • موتورخانه: زون مجزا

با زون‌بندی مناسب می‌توان از گسترش آتش‌سوزی و خطرات جانی و مالی آن جلوگیری کرد.

 

 

تعیین مرزهای زون‌ها:

اصول کلی:

  • دیواره‌های ضد حریق:
    • مرزهای زون‌ها با دیواره‌های ضد حریق با مقاومت مناسب مشخص شوند.
    • دیوارها باید تا سقف امتداد داشته باشند و دارای درهای ضد حریق باشند.
  • موانع فیزیکی:
    • در صورت عدم امکان استفاده از دیواره‌های ضد حریق، می‌توان از موانع فیزیکی مانند سطوح شیشه‌ای مقاوم به حرارت یا پارتیشن‌های فلزی استفاده کرد.
  • مسیرهای خروجی و پله‌ها:
    • مسیرهای خروجی و پله‌ها باید در داخل زون‌ها قرار بگیرند تا افراد در صورت بروز آتش‌سوزی بتوانند به سرعت و به آسانی خود را تخلیه کنند.
  • طراحی هندسی:
    • زون‌ها باید تا حد امکان دارای هندسی ساده باشند تا جستجو و عملیات اطفاء حریق آسان‌تر باشد.
    • زون‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که از نقاط کور و دود گرفته شدن جلوگیری شود.

نکات مهم:

  • عایق‌بندی:
    • درزها و منافذ دیواره‌ها و موانع فیزیکی باید به طور کامل عایق‌بندی شوند تا از نفوذ دود و آتش جلوگیری شود.
  • نشان‌گذاری:
    • مرزهای زون‌ها باید به طور واضح علامت‌گذاری شوند تا افراد به طور کامل از محدوده هر زون آگاه باشند.
  • دسترسی به تجهیزات:
    • باید دسترسی آسان به تجهیزات اطفاء حریق و سیستم‌های هشدار دهنده در هر زون وجود داشته باشد.

با رعایت این اصول و نکات می‌توان مرزهای زون‌ها را به گونه‌ای تعیین کرد که از گسترش آتش‌سوزی و خطرات جانی و مالی آن جلوگیری شود.

مثال:

  • ساختمان اداری با ۵ طبقه:
    • هر طبقه یک زون جداگانه
    • دیواره‌های ضد حریق بین طبقات
    • پله‌ها در داخل هر زون
    • علامت‌گذاری واضح مرزهای زون‌ها

با زون‌بندی مناسب و تعیین مرزهای دقیق می‌توان از بروز حوادث ناگوار و خطرات جانی و مالی جلوگیری کرد.

انتخاب تجهیزات در هر زون:

اصول کلی:

  • نوع و شدت خطرات:
    • انتخاب تجهیزات مناسب بر اساس نوع و شدت خطرات موجود در هر زون
    • دتکتورهای دود برای مواد قابل اشتعال
    • دتکتورهای حرارتی برای خطرات ناشی از گرمای زیاد
    • سیستم‌های اطفاء حریق اتوماتیک برای خطرات با ریسک بالا

نکات مهم:

  • قابلیت اطمینان:
    • انتخاب تجهیزاتی با قابلیت اطمینان بالا و عمر طولانی
    • تست و عیب‌یابی دوره‌ای تجهیزات
  • سازگاری:
    • سازگاری تجهیزات با یکدیگر و با سیستم اعلام حریق
  • هزینه:
    • انتخاب تجهیزات با توجه به بودجه و توجیه اقتصادی

انتخاب تجهیزات:

  • دتکتورهای دود:
    • دتکتورهای یونیزاسیون
    • دتکتورهای فتوالکتریک
    • دتکتورهای پرتو نوری
  • دتکتورهای حرارت:
    • دتکتورهای نقطه‌ای
    • دتکتورهای خطی
  • سیستم‌های اطفاء حریق اتوماتیک:
    • سیستم‌های آب‌پاش
    • سیستم‌های فوم
    • سیستم‌های گازی
  • سیستم‌های هشدار دهنده و اطلاع‌رسانی:
    • آژیر خطر
    • چراغ‌های هشدار دهنده
    • بلندگو

با انتخاب تجهیزات مناسب و باکیفیت می‌توان از بروز حوادث ناگوار و خطرات جانی و مالی جلوگیری کرد.

مثال:

  • انبار مواد قابل اشتعال:
    • دتکتورهای دود یونیزاسیون
    • سیستم اطفاء حریق آب‌پاش
    • آژیر خطر

با انتخاب تجهیزات مناسب برای هر زون می‌توان از گسترش آتش‌سوزی و خطرات جانی و مالی آن جلوگیری کرد.

نصب و راه اندازی تجهیزات در هر زون یا منطقه:

پس از انتخاب تجهیزات مناسب برای هر زون، نوبت به نصب و راه اندازی صحیح آنها می‌رسد. این فرآیندی حساس و تخصصی است که باید توسط افراد مجرب و با استفاده از ابزار و تجهیزات مناسب انجام شود.

مراحل کلی نصب و راه اندازی:

  • مطالعه نقشه‌ها و دستورالعمل‌ها:
    • مطالعه دقیق نقشه‌های زون و دستورالعمل‌های مربوط به هر تجهیز
  • محاسبه و جانمایی:
    • محاسبه تعداد و محل دقیق نصب تجهیزات بر اساس نقشه‌ها و استانداردهای مربوطه
  • نصب تجهیزات:
    • نصب صحیح و اصولی تجهیزات با استفاده از ابزار مناسب
  • راه اندازی و تست:
    • راه اندازی سیستم و تست عملکرد صحیح تمام تجهیزات
  • آموزش:
    • آموزش نحوه استفاده و نگهداری از سیستم به افراد مسئول

نکات کلیدی در نصب و راه اندازی:

  • رعایت استانداردها:
    • رعایت دقیق تمام استانداردهای مربوط به نصب و راه اندازی سیستم‌های اعلام حریق
  • استفاده از ابزار مناسب:
    • استفاده از ابزار و تجهیزات مناسب برای نصب و راه اندازی
  • تست و عیب‌یابی:
    • تست کامل سیستم پس از نصب و عیب‌یابی دقیق آن
  • نگهداری:
    • برنامه‌ریزی برای نگهداری دوره‌ای و تعمیرات پیشگیرانه

با نصب و راه اندازی صحیح تجهیزات، می‌توان از عملکرد بهینه سیستم اعلام حریق و حفاظت از جان و مال افراد در برابر آتش‌سوزی اطمینان حاصل کرد.

 

نکته:

به دلیل حساسیت و پیچیدگی فرآیند نصب و راه اندازی، توصیه می‌شود از خدمات شرکت‌های معتبر و متخصص در این زمینه استفاده شود.

 

ملاحظات اضافی:

  • مساحت زون‌ها:
    • حداکثر مساحت هر زون: ۲۰۰۰ متر مربع
    • مساحت طبقات:
      • بیش از ۳۰۰ متر مربع: یک زون جداگانه
      • ۳۰۰ متر مربع یا کمتر: یک زون
  • فاصله جستجو:
    • حداکثر فاصله جستجو در هر زون: ۳۰ متر
  • طرح زون‌بندی حریق:
    • شامل نقشه داخلی ساختمان
    • نشان دادن تمام مناطق کلیدی تشخیص حریق
    • نشان دادن سایر عناصر کلیدی ساختمان (راه پله‌ها، …)
    • علامت “شما اینجا هستید”
  • الزامات قانونی:
    • ارائه طرح زون‌بندی حریق برای ساختمان‌های تجاری الزامی

مزایای زون‌بندی حریق:

  • کاهش خطر جانی و مالی
  • افزایش زمان تخلیه
  • تمرکز عملیات اطفاء حریق
  • کاهش خسارات

با رعایت این مراحل و نکات، می‌توانید یک طرح کلی برای زون یا منطقه در حریق ایجاد کنید.

 

 

راهنمای جامع شعاع پوشش دتکتورهای اعلام حریق

مقدمه:

دتکتورهای اعلام حریق از جمله تجهیزات حیاتی در سیستم های ایمنی ساختمان ها هستند که نقش کلیدی در هشدار به موقع ساکنین در مواقع آتش سوزی ایفا می کنند. نصب صحیح و اصولی این دتکتورها، تضمین کننده عملکرد صحیح آنها در زمان بروز حادثه خواهد بود. در این محتوا، به بررسی نکات کلیدی در خصوص نصب دتکتورهای اعلام حریق، اعم از شعاع پوشش، فاصله از دیوار، چراغ، دتکتورهای دیگر، دریچه کولر و آسانسور خواهیم پرداخت.

شعاع پوشش دتکتور:

شعاع پوشش دتکتور به نوع و مدل آن بستگی دارد. به طور کلی، دتکتورهای دود می توانند مساحتی بین 56 تا 200 متر مربع را پوشش دهند. دتکتورهای حرارتی نیز شعاع پوششی بین 5.3 تا 10.6 متر دارند. انتخاب دتکتور با شعاع مناسب، متناسب با مساحت فضای مورد نظر حائز اهمیت است.

فاصله دتکتور از دیوار:

دتکتورها باید در فاصله حداقل 30 سانتی متر از دیوار نصب شوند. این فاصله برای جلوگیری از ایجاد تداخل در عملکرد دتکتور توسط دیوار و همچنین سهولت دسترسی به منظور تعمیر و نگهداری ضروری است.

فاصله دتکتور از چراغ:

وجود چراغ در نزدیکی دتکتور می تواند منجر به ایجاد سایه و نقص در عملکرد آن شود. به همین دلیل، نصب دتکتور در فاصله حداقل 60 سانتی متر از چراغ ها توصیه می شود.

فاصله دتکتور از دتکتور:

فاصله دتکتورها از یکدیگر به نوع و مدل آنها و همچنین ارتفاع سقف بستگی دارد. به طور کلی، دتکتورهای دود باید در فاصله حداکثر 9 متر از یکدیگر و دتکتورهای حرارتی در فاصله حداکثر 12 متر از یکدیگر نصب شوند.

فاصله دتکتور از دریچه کولر:

جریان هوای دریچه کولر می تواند در عملکرد دتکتور اختلال ایجاد کند. به همین دلیل، نصب دتکتور در فاصله حداقل 1.5 متر از دریچه کولر ضروری است.

فاصله دتکتور از آسانسور:

دود و گرمای ناشی از آتش سوزی در چاه آسانسور می تواند به سرعت به طبقات دیگر سرایت کند. به همین دلیل، نصب دتکتور در بالای درب آسانسور در هر طبقه و همچنین در داخل چاه آسانسور در هر 6 متر توصیه می شود.

نکات تکمیلی:

  • دتکتورها باید در ارتفاعی بین 7.5 تا 9 متر از سقف نصب شوند.
  • از یک پیمانکار برق مجاز برای نصب دتکتورها استفاده کنید.
  • دتکتورها را به طور منظم آزمایش و نگهداری کنید.

جمع بندی:

نصب صحیح دتکتورهای اعلام حریق، نقشی حیاتی در حفظ جان و مال ساکنین ایفا می کند. با رعایت نکات کلیدی ارائه شده در این محتوا، می توانید از عملکرد صحیح دتکتورها در زمان بروز آتش سوزی اطمینان حاصل کنید.

 

طراحی سیستم اعلام حریق: 6 مرحله طراحی، نکات مهم و مراحل اجرای

سیستم های اعلام حریق از جمله تجهیزات ایمنی ضروری در ساختمان های مختلف هستند که در صورت وقوع آتش سوزی، افراد را از خطر آگاه می کنند و به آنها کمک می کنند تا اقدامات لازم را برای نجات جان خود و دیگران انجام دهند. طراحی سیستم اعلام حریق، یکی از مهم ترین مراحل اجرای این سیستم است که باید با دقت و مطابق با استانداردهای روز دنیا انجام شود.

مرحله اول: ارزیابی ساختمان برای طراحی سیستم اعلام حریق

اولین مرحله در طراحی سیستم اعلام حریق، ارزیابی ساختمان است. در این مرحله، باید مشخصات ساختمان، از جمله نوع کاربری، مساحت، ارتفاع، تعداد طبقات، وجود مواد و مصالح قابل اشتعال و… مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، باید خطرات احتمالی آتش سوزی در ساختمان، مانند وجود سیستم های گرمایشی و سرمایشی، وجود مواد شیمیایی و…

شناسایی شوند.

این مرحله از طراحی سیستم اعلام حریق، اهمیت زیادی دارد، زیرا با توجه به نتایج ارزیابی ساختمان، نوع سیستم اعلام حریق مناسب انتخاب می شود.

سوال پرتکرار کاربران:

  • آیا نوع کاربری ساختمان در طراحی سیستم اعلام حریق مهم است؟

بله، نوع کاربری ساختمان در طراحی سیستم اعلام حریق بسیار مهم است. به عنوان مثال، ساختمان های مسکونی، تجاری، صنعتی و آموزشی، هر کدام نیاز به سیستم اعلام حریق خاصی دارند.

  • آیا ارتفاع ساختمان در طراحی سیستم اعلام حریق مهم است؟

بله، ارتفاع ساختمان نیز در طراحی سیستم اعلام حریق مهم است. ساختمان های بلندتر، به تعداد بیشتری حسگر و آژیر نیاز دارند.

  • آیا وجود مواد و مصالح قابل اشتعال در ساختمان در طراحی سیستم اعلام حریق مهم است؟

بله، وجود مواد و مصالح قابل اشتعال در ساختمان نیز در طراحی سیستم اعلام حریق مهم است. ساختمان هایی که از مواد و مصالح قابل اشتعال ساخته شده اند، به سیستم اعلام حریق پیشرفته تری نیاز دارند.

مرحله دوم: انتخاب نوع سیستم اعلام حریق برای طراحی سیستم اعلام حریق

با توجه به نتایج ارزیابی ساختمان، باید نوع سیستم اعلام حریق مناسب انتخاب شود. سیستم های اعلام حریق به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

  • سیستم های اعلام حریق متعارف
  • سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم های اعلام حریق متعارف، ساده تر و ارزان تر هستند، اما دقت آنها کمتر است. سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر، دقیق تر و پیچیده تر هستند، اما هزینه بیشتری دارند.

سوال پرتکرار کاربران:

  • سیستم اعلام حریق متعارف بهتر است یا سیستم اعلام حریق آدرس پذیر؟

انتخاب نوع سیستم اعلام حریق، به عوامل مختلفی مانند نوع کاربری ساختمان، متراژ ساختمان، ارتفاع ساختمان و… بستگی دارد. به طور کلی، سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر، دقیق تر و کارآمدتر هستند، اما هزینه بیشتری دارند.

مرحله سوم: انتخاب تجهیزات برای طراحی سیستم اعلام حریق

با انتخاب نوع سیستم اعلام حریق، باید تجهیزات مورد نیاز برای اجرای سیستم انتخاب شوند. تجهیزات سیستم اعلام حریق شامل موارد زیر هستند:

  • آشکارسازها
  • شستی ها
  • پنل مرکزی
  • آژیرها
  • سایر تجهیزات جانبی

آشکارسازها، تجهیزاتی هستند که در صورت وقوع آتش سوزی، آلارم را به پنل مرکزی ارسال می کنند. شستی ها، تجهیزاتی هستند که توسط افراد برای اعلام آتش سوزی استفاده می شوند. پنل مرکزی، مرکز کنترل سیستم اعلام حریق است. آژیرها، تجهیزاتی هستند که در صورت وقوع آتش سوزی، آلارم را به افراد اعلام می کنند. سایر تجهیزات جانبی، تجهیزاتی هستند که برای تکمیل سیستم اعلام حریق استفاده می شوند.

سوال پرتکرار کاربران:

  • آشکارسازهای آتش سوزی چه انواعی دارند؟

آشکارسازهای آتش سوزی به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

  • آشکارسازهای حرارتی
  • آشکارسازهای دود

آشکارسازهای حرارتی، در صورت افزایش دما، آلارم را به پنل مرکزی ارسال می کنند. آشکارسازهای دود، در صورت وجود دود، آلارم را به پنل مرکزی ارسال می کنند.

مرحله چهارم: طراحی نقشه سیستم اعلام حریق

در این مرحله، باید نقشه سیستم اعلام حریق طراحی شود. در نقشه سیستم اعلام حریق، محل نصب تجهیزات، نحوه سیم کشی و سایر مشخصات سیستم مشخص می شوند.

سوال پرتکرار کاربران:

  • محل نصب تجهیزات سیستم اعلام حریق چگونه باید تعیین شود؟

محل نصب تجهیزات سیستم اعلام حریق، باید به گونه ای باشد که در صورت وقوع آتش سوزی، به راحتی قابل دسترسی باشد. همچنین، باید از نصب تجهیزات در مکان هایی که احتمال آتش سوزی در آنها بیشتر است، خودداری شود.

مرحله پنجم: نصب و راه اندازی سیستم اعلام حریق

پس از طراحی نقشه سیستم اعلام حریق، باید سیستم نصب و راه اندازی شود. نصب و راه اندازی سیستم اعلام حریق باید توسط افراد متخصص انجام شود.

سوال پرتکرار کاربران:

  • هزینه نصب و راه اندازی سیستم اعلام حریق چقدر است؟

هزینه نصب و راه اندازی سیستم اعلام حریق، به عوامل مختلفی مانند نوع سیستم اعلام حریق، متراژ ساختمان، ارتفاع ساختمان و… بستگی دارد.

مرحله ششم: تست و آزمایش سیستم اعلام حریق

پس از نصب و راه اندازی سیستم اعلام حریق، باید سیستم تست و آزمایش شود تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل شود. تست و آزمایش سیستم اعلام حریق باید به صورت دوره ای انجام شود.

سوال پرتکرار کاربران:

  • تست و آزمایش سیستم اعلام حریق چگونه انجام می شود؟

تست و آزمایش سیستم اعلام حریق، با فعال کردن تجهیزات سیستم اعلام حریق، انجام می شود. در این حالت، باید عملکرد صحیح سیستم اعلام حریق، از جمله فعال شدن آژیرها، روشن شدن چراغ ها و ارسال هشدار به پنل مرکزی، بررسی شود.

نتیجه گیری

طراحی سیستم اعلام حریق، یکی از مهم ترین مراحل اجرای این سیستم است که باید با دقت و مطابق با استانداردهای روز دنیا انجام شود. با طراحی صحیح سیستم اعلام حریق، می توان از وقوع خسارات جانی و مالی ناشی از آتش سوزی جلوگیری کرد.

در ادامه، نکات تکمیلی در مورد طراحی سیستم اعلام حریق ارائه می شود:

  • سیستم اعلام حریق باید به طور منظم، توسط یک فرد متخصص، سرویس و نگهداری شود تا عملکرد آن تضمین شود.
  • افراد حاضر در ساختمان باید نحوه استفاده از سیستم اعلام حریق را آموزش ببینند تا در صورت وقوع آتش سوزی، بتوانند به درستی از آن استفاده کنند.

 

 

سیستم اطفا حریق fm200

 

سیستم اطفا حریق fm200 راهکار اساسی برای اتاق سرور

بله، سیستم اطفا حریق FM200 یک راه حل اساسی برای اتاق سرور است. این سیستم دارای مزایای متعددی نسبت به سایر سیستم های اطفای حریق است که آن را برای محافظت از تجهیزات حساس اتاق سرور ایده آل می کند.

اطفا حریق گازی fm200 چیست؟

طفا حریق گازی FM200 یک سیستم اطفای حریق است که از گاز FM200 برای خاموش کردن آتش استفاده می کند. FM200 یک گاز بی رنگ، بی بو و غیر سمی است که برای انواع حریق ها از جمله حریق های کلاس A، B و C مناسب است.

سیستم اطفا حریق FM200 از یک شبکه از نازل ها تشکیل شده است که در اطراف محیطی که باید محافظت شود قرار گرفته اند. در صورت وقوع آتش، یک سنسور آتش، سیستم را فعال می کند. سپس، گاز FM200 از نازل ها آزاد می شود و آتش را خاموش می کند.

FM200 به عنوان یک سیستم اطفای حریق پاک شناخته می شود زیرا هیچ اثر مخربی بر لایه ازن یا گرمایش جهانی ندارد. همچنین برای استفاده در محیط های بسته با تجهیزات حساس ایمن است.

کپسول Fm200 چیست؟

کپسول اطفای حریق FM200 یک ابزار خاموش کننده حریق دستی است که از گاز FM200 برای خاموش کردن آتش استفاده می کند. FM200 یک گاز بی رنگ، بی بو و غیر سمی است که برای انواع حریق ها از جمله حریق های کلاس A، B و C مناسب است و معمولا در اتاق برق یا اتاق سرور نصب میشود

سیستم اطفای حریق fm200 چیست؟

یک سیستم یک پارچه اطفا حریق است که از لوله کشی،نازل و مخزن اف ام ۲۰۰ برای تجهیزکردن ساختمان استفاده  می کند.

شکستن پیوند اکسیژن در اف ام 200 چیست؟

شکستن پیوند اکسیژن در اف ام 200 فرآیندی است که در آن پیوند بین دو اتم اکسیژن در مولکول آب شکسته می شود. این فرآیند می تواند توسط عوامل مختلفی از جمله گرما، نور و الکترون ها ایجاد شود.

در اف ام 200، شکستن پیوند اکسیژن توسط گرما ایجاد می شود. وقتی اف ام 200 گرم می شود، مولکول های آب شروع به جدا شدن به اتم های اکسیژن و هیدروژن می کنند. این اتم ها سپس می توانند با یکدیگر ترکیب شوند و مولکول های جدیدی از آب، اکسیژن و هیدروژن تشکیل دهند.

شکستن پیوند اکسیژن در اف ام 200 یک فرآیند مهم است زیرا به این ماده اجازه می دهد تا به عنوان یک ماده خنک کننده و خاموش کننده آتش عمل کند. وقتی اف ام 200 روی یک آتش پاشیده می شود، گرمای آتش را جذب می کند و باعث شکستن پیوند اکسیژن می شود. این امر منجر به تشکیل بخار آب می شود که به خنک شدن آتش کمک می کند.

شکستن پیوند اکسیژن در اف ام 200 همچنین می تواند برای تولید اکسیژن خالص استفاده شود. وقتی اف ام 200 گرم می شود، اتم های اکسیژن می توانند از مولکول های آب جدا شوند و به عنوان اکسیژن خالص جمع شوند.

شکستن پیوند اکسیژن در FM 200 یک فرآیند مهم است که کاربردهای مختلفی دارد.

شرایط نگهداری از کپسول های fm200

برای اطمینان از عملکرد صحیح کپسول های FM200، باید آنها را به درستی نگهداری کنید. شرایط نگهداری از کپسول های FM200 عبارتند از:

  • نگهداری در مکان خنک و خشک: کپسول های FM200 باید در مکانی خنک و خشک نگهداری شوند. دمای مناسب برای نگهداری کپسول های FM200 بین 5 تا 35 درجه سانتیگراد است.
  • دور نگه داشتن از مواد شیمیایی خورنده: کپسول های FM200 باید از مواد شیمیایی خورنده دور نگه داشته شوند. مواد شیمیایی خورنده می توانند به کپسول های FM200 آسیب برسانند و عملکرد آنها را مختل کنند.
  • انجام بازرسی و تعمیرات دوره ای: کپسول های FM200 باید به طور منظم بازرسی و تعمیر شوند. این کار برای اطمینان از عملکرد صحیح کپسول ها ضروری است.

کلاس های حریق اف ام 200

گاز FM200 یک ماده خاموش کننده آتش موثر است که در کلاس های A، B، C، D و E حریق کاربرد دارد. این گاز با کاهش غلظت اکسیژن در محیط اطراف آتش و همچنین جذب گرمای آتش، عمل خاموش کنندگی را انجام می دهد. FM200 برای خاموش کردن آتش در محیط های حساس مانند اتاق های سرور، مراکز داده و تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی مناسب است.

بهترین مکان برای استفاده اف ام 200

بهترین مکان برای استفاده از FM200 محیط هایی هستند که نیاز به محافظت از تجهیزات حساس و مدارهای الکتریکی دارند. این محیط ها عبارتند از:

  • اتاق های سرور و مراکز داده
  • کارگاه های الکترونیکی و مکانیکی
  • اداره ها و ساختمان های تجاری
  • موزه ها و گالری های هنری

ویژگی های سیستم گاز FM200

ویژگی های اصلی سیستم گاز FM200 عبارتند از:

  • سرعت بالای اطفاء حریق: گاز FM200 می تواند به سرعت آتش را خاموش کند، معمولاً در عرض 10 ثانیه.
  • اثربخشی در برابر انواع حریق: گاز FM200 می تواند در برابر انواع حریق، از جمله حریق های مایعات قابل اشتعال، جامدات قابل اشتعال و تجهیزات الکتریکی، موثر باشد.
  • ایمنی: گاز FM200 یک گاز نسبتاً ایمن است که خطر کمی برای افراد دارد.
  • سازگاری با محیط زیست: گاز FM200 دارای پتانسیل تخریب ازن (ODP) صفر است و بنابراین برای محیط زیست بی خطر است.

محل نگهداری کپسول FM200

کپسول های FM200 معمولاً در نزدیکی محل حریق و عمدتاً در داخل اتاق سرور، اتاق کامپیوتر، دیتا سنتر و … نگهداری می شوند. این امر به این دلیل است که گاز FM200 باید در سریع ترین زمان ممکن در محل حریق آزاد شود تا از گسترش آتش جلوگیری شود.

کپسول های FM200 باید در مکانی خشک و خنک و دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند. همچنین، این کپسول ها باید به صورت دوره ای توسط افراد متخصص بازرسی و سرویس شوند تا از عملکرد صحیح آنها اطمینان حاصل شود.

در هنگام نگهداری کپسول های FM200 باید نکات زیر را رعایت کرد:

  • کپسول ها باید در محلی نصب شوند که دسترسی به آنها آسان باشد.
  • کپسول ها باید در مکانی نصب شوند که در معرض نور مستقیم خورشید یا رطوبت قرار نگیرند.
  • کپسول ها باید در مکانی نصب شوند که در معرض ضربه یا آسیب فیزیکی قرار نگیرند.

در صورت وقوع آتش سوزی، افراد باید از نزدیک شدن به کپسول های FM200 خودداری کنند و اجازه دهند آتش نشانان یا افراد آموزش دیده اقدام به تخلیه گاز کنند.

شرایط استاندارد کپسول FM200

کپسول های FM200 باید مطابق با استانداردهای بین المللی طراحی و ساخته شوند. این استانداردها شامل موارد زیر می باشند:

  • استاندارد NFPA 2001: این استاندارد شرایط طراحی و نصب سیستم های اطفای حریق گازی را تعیین می کند.
  • استاندارد UL 2575: این استاندارد شرایط طراحی و ساخت کپسول های FM200 را تعیین می کند.

شرایط استاندارد کپسول های FM200 عبارتند از:

  • جنس بدنه: بدنه کپسول های FM200 باید از فولاد ضد زنگ یا آلومینیوم ساخته شود.
  • ضخامت بدنه: ضخامت بدنه کپسول های FM200 باید حداقل 5 میلی متر باشد.
  • تست فشار: کپسول های FM200 باید تحت فشار 30 بار تست شوند.
  • شیر تخلیه: شیر تخلیه کپسول های FM200 باید از جنس برنج یا فولاد ضد زنگ ساخته شود.
  • نشانگر فشار: کپسول های FM200 باید دارای نشانگر فشار باشند تا میزان فشار گاز داخل کپسول قابل مشاهده باشد.

علاوه بر این شرایط استاندارد، کپسول های FM200 باید دارای برچسب مشخصات باشند که اطلاعات زیر را در برگیرد:

  • نام سازنده
  • شماره سریال
  • تاریخ تولید
  • ظرفیت کپسول
  • فشار شارژ گاز

کپسول های FM200 باید به صورت دوره ای توسط افراد متخصص بازرسی و سرویس شوند تا از عملکرد صحیح آنها اطمینان حاصل شود. این بازرسی ها باید حداقل هر سال یک بار انجام شوند.

در صورت مشاهده هر گونه مشکل در کپسول های FM200، باید فوراً نسبت به تعمیر یا تعویض آنها اقدام شود.

فعال سازی سیستم FM200

سیستم FM200 می تواند به صورت دستی یا خودکار فعال شود. در فعال سازی دستی، یک فرد با استفاده از یک فعال ساز دستی، شیر سیلندر گاز FM200 را باز می کند. در فعال سازی خودکار، یک سنسور آتش یا سایر عوامل، سیستم را به صورت خودکار فعال می کند.

فعال سازی سیستم FM200 معمولاً به یکی از روش های زیر انجام می شود:

  • فعال سازی دستی: در این روش، یک فرد با استفاده از یک فعال ساز دستی، شیر سیلندر گاز FM200 را باز می کند. فعال ساز دستی معمولاً یک دکمه یا اهرم است که در نزدیکی محل حریق نصب می شود.
  • فعال سازی خودکار با سنسور آتش: در این روش، یک سنسور آتش، در صورت تشخیص حریق، سیستم را به صورت خودکار فعال می کند. سنسور آتش معمولاً در سقف یا دیوار محل نصب می شود.
  • فعال سازی خودکار با سیستم اعلام حریق: در این روش، سیستم اعلام حریق، در صورت تشخیص حریق، سیستم را به صورت خودکار فعال می کند. سیستم اعلام حریق معمولاً شامل یک پنل مرکزی، آشکارسازهای آتش و تجهیزات اعلام حریق است.

پس از فعال سازی سیستم، گاز FM200 از طریق لوله کشی به محل حریق منتقل می شود. گاز FM200 با کاهش دما و حذف اکسیژن، آتش را خاموش می کند.

در صورت فعال شدن سیستم FM200، افراد باید بلافاصله محل را ترک کنند. گاز FM200 برای افراد بی خطر است، اما می تواند باعث خفگی شود.

ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺷﯿﻤﯿﺎﻳﯽ ﮔﺎز FM200

گاز FM200 یک گاز بی رنگ و بی بو است که فرمول شیمیایی آن 1,1,1,2,3,3,3-heptafluoropropane است. این گاز به عنوان یک جایگزین برای گاز هالون در سیستم های اطفاء حریق استفاده می شود. گاز FM200 دارای پتانسیل تخریب لایه ازن (ODP) صفر است و برای محیط زیست بی خطر می باشد.

گاز FM200 با جذب حرارت از شعله و همچنین با مهار واکنش های شیمیایی حریق، باعث خاموش شدن آتش می شود. این گاز به سرعت در هوا پخش می شود و غلظت آن در محل حریق به 7 تا 12 درصد می رسد. غلظت 7 درصد برای اکثر آتش سوزی های معمول کافی است.

گاز FM200 برای اطفاء حریق در محیط های حساس مانند مراکز کامپیوتری، اتاق های سرور، موزه ها و کتابخانه ها مناسب است. این گاز باعث آسیب به تجهیزات حساس نمی شود و پس از خاموش شدن آتش، به سرعت از محیط خارج می شود.

در اینجا برخی از مشخصات شیمیایی گاز FM200 آورده شده است:

  • فرمول شیمیایی: 1,1,1,2,3,3,3-heptafluoropropane
  • ODP: 0
  • نقطه جوش: -48 درجه سانتیگراد
  • نقطه انجماد: -129 درجه سانتیگراد
  • چگالی: 1.56 گرم بر سانتی متر مکعب
  • قابلیت اشتعال: غیر قابل اشتعال
  • حلالیت در آب: 0.00002 گرم بر سانتی متر مکعب

گاز FM200 یک گاز ایمن و موثر برای اطفاء حریق است که برای محیط زیست بی خطر می باشد

مشخصات فیزیکی گاز fm200

مشخصات فیزیکی گاز FM200 عبارتند از:

  • شکل: مایع
  • رنگ: بی رنگ
  • بو: بی بو
  • نقطه جوش: -48 درجه سانتیگراد
  • چگالی: 1.56 گرم بر سانتی متر مکعب
  • قابلیت اشتعال: غیر قابل اشتعال
  • قابلیت انفجار: غیر قابل انفجار

گاز FM200 به دلیل مشخصات فیزیکی مطلوب خود، به عنوان یک گاز اطفاء حریق موثر و ایمن شناخته می شود. این گاز به سرعت در هوا پخش می شود و غلظت آن در محل حریق به 7 تا 12 درصد می رسد. این غلظت برای خاموش کردن اکثر آتش سوزی های معمول کافی است.

طراحی و اجرا سیستم اطفا حریق fm200

طراحی و اجرای سیستم FM200 یک فرآیند چند مرحله ای است که باید توسط یک متخصص اطفاء حریق انجام شود. مراحل اصلی این فرآیند عبارتند از:

  1. بررسی اولیه: در این مرحله، متخصص اطفاء حریق محل مورد نظر را ارزیابی می کند تا مشخص کند که آیا سیستم FM200 برای آن مناسب است یا خیر. عواملی که در این ارزیابی در نظر گرفته می شوند عبارتند از:
    • نوع و کلاس حریق احتمالی
    • اندازه و شکل فضای مورد نظر
    • تجهیزات و اشیاء موجود در فضا
    • محدودیت های موجود مانند ارتفاع سقف و وجود تجهیزات حساس
  2. طراحی سیستم: در این مرحله، متخصص اطفاء حریق بر اساس نتایج ارزیابی اولیه، سیستم FM200 را طراحی می کند. این طراحی شامل موارد زیر است:
    • تعیین مقدار گاز FM200 مورد نیاز
    • تعیین محل و تعداد سیلندرها
    • تعیین محل و تعداد نازل ها
    • تعیین نوع و اندازه لوله کشی
  3. اجرای سیستم: در این مرحله، سیستم FM200 بر اساس طراحی انجام شده اجرا می شود. این کار شامل نصب سیلندرها، نازل ها و لوله کشی است.
  4. آزمایش و نگهداری: پس از اجرای سیستم FM200، باید به طور منظم آزمایش و نگهداری شود تا اطمینان حاصل شود که در صورت آتش سوزی عملکرد صحیحی دارد. آزمایش و نگهداری سیستم FM200 معمولاً توسط متخصص اطفاء حریق انجام می شود.

گاز FM200 یک گاز اطفاء حریق موثر و ایمن است که برای محیط زیست بی خطر است. این گاز برای اطفاء حریق در محیط های حساس مانند مراکز کامپیوتری، اتاق های سرور، موزه ها و کتابخانه ها مناسب است.

 

خطرات حریق

آتش سوزی باعث اثراتی به شکل انرژی یا تولید مواد جدید میشود که در صورت عدم توجه به آنها میتواند برای انسان آسیب زا یا باعث فوت فرد شود.اثراتی همچون ( انرژی ، گاز داغ ، دود ، بخارت مخرب )

انرژی : آتش میتواند تولید انرژی به شکل گرمایی نماید که این نوع انرژی توانایی ایجاد محیط داغ در فضاهای بسته نماید که در محیط های داغ رگهای انسان دچار انبساط و در صورت بالا رفتن گرما بیش از حد مجاز فشار خون پایین می آید در نتیجه جریان خون در مغز بسیار افت کرده ، ضعف و بیهوشی را در پی دارد.

گاز داغ : به طور کلی گازهای خروجی از آتش داغ میباشد و استنشاق گاز داغ باعث گرفتگی حلق و مجاری تنفسی شده میتواند منجر به مرگ شود.

بخارات مخرب و سمی : در بسیاری از آتش سوزی ها وجود بعضی از مواد قابل اشتعال میتواند باعث تولید گازهای سمی شود. به طور مثال از حریق گازهای دی اکسید کربن ، مونوکسید کربن ، اسید فرمیک ، آمونیاک و … تولید میشود.

که استنشاق این گازهای مخرب میتواند موجب آسیب به انسان شده که در صورت عدم درمان حتی میتواند منجر به مرگ فرد شود.

دود : کلیه حریق ها دود تولید میکند و بیشترین آسیب و مرگ و میر در آتش ها ناشی از همین فرآورده آتش می باشد.

دود مخلوط بسیار درهمی از تولیدات فرار احتراق ، ترکیبات آلی مرکب از ذرات بسیار ریز جامد یا مایع درون گازها است.که بعدا از 1 میکرون  تا کمتر از0/05 میکرون  می باشد.

دود باعث بیش از 0/05 %  تلفات جانی حریق میباشد. از این بیشترین تمرکز بعد از کنترل و خاموش کردن حریق در فضاهای بسته روی خارج کردن دود از این فضاها میباشد.از این رو تهویه فضا نیز برای ما مهم تلقی میشود.

 

انواع خاموش كننده هاي دستي (كپسول آتش نشاني)

خاموش كننده هاي دستي (كپسول آتش نشاني)

همانطور كه در مقاله‌هاي انواع حريق و اصول اطفا حريق بيان شد، انواع آتش داراي رفتار و خواص متفاوتي مي‌باشد و به همين دليل روش اطفا آن‌ها نيز متفاوت مي‌باشد. يكي از پركاربردترين تجهيزات در زمينه اطفا حريق، كپسول‌هاي دستي آتش‌نشاني مي‌باشند.

در ابتداي آتش سوزي و قبل از گسترش آن مي‌توان با استفاده از كپسول هاي دستي آتش نشاني، حريق را اطفا كرد و مانع از پيشروي آتش و گسترش آن شد. به همين دليل است كه كپسول هاي دستي آتش نشاني با وجود اينكه داراي مقدار كمي ماده اطفا كننده هستند، در جلوگيري از گسترش حريق و اطفا آن بسيار موثر هستند. در ادامه بيشتر با كپسول هاي دستي آتش نشاني آشنا مي‌شويم.

 

خاموش کننده دستي تجهيزي است که برای کارکرد و حمل توسط دست انسان طراحی شده و در عمل جرم آن بیش از 20 کیلوگرم نمی‌باشد. اين تجهيز ماده اطفا كننده را با فشار داخلی و بطور مستقیم بر روی آتش هدایت و تخلیه مي‌نمايد که این کار به دوصورت تحت فشار و یا با کارتریج صورت مي‌پذيرد. معمولا کپسول های دستي آتش نشاني 1 تا 12 کیلوگرمی به صورت بدون چرخ استفاده مي‌شوند و كپسول هاي دستي اتش نشاني بالاتر از 12 كيلوگرم به صورت چرخدار هستند تا حمل و نقل آن ها تا محل وقوع حريق امكان پذير باشد.

 

برای آشنایی با انواع کپسول هاي دستي آتش نشانی و کاربرد آن ها بهتر است ابتدا با انواع حريق را آشنا شويم. برای آشنایی بهتر با انواع آتش اين مقاله را مطالعه نمایید. هدف استفاده از کپسول های آتش نشانی خاموش کردن ویا کنترل آتش میباشد که با توجه نوع حریق، روش اطفا نيز متفاوت خواهد بود. به همین منظور در انتخاب کپسول ها باید علاوه بر نوع حریق شرایط محیط را هم در نظر گرفته شود. معمولا کپسول هاي دستي آتش نشاني به سه روش سرد کردن، خفه کردن و قطع کردن حريق را اطفا میکنند

انواع خاموش كننده هاي دستي (كپسول آتش نشاني)

كپسول هاي دستي آتش نشاني به 5 دسته عمده تقسيم بندي مي‌شوند.

  • كپسول دستي آتش نشاني آبی
  • كپسول دستي آتش نشاني فوم
  • كپسول دستي آتش نشاني پودری
  • كپسول دستي آتش نشاني گاز CO2 – دي اكسيد كربن
  • كپسول دستي آتش نشاني پودر و گاز

خاموش كننده هاي دستي آبي

خاموش كننده هاي دستي آتش نشاني آبي متداولترین نوع خاموش کننده ها هستند که به طو خاص برای اطفا حریق جامدات کلاس A (بر اساس استاندارد NFPA) استفاده می شوند. از مزایای كپسول‌هاي خاموش كننده دستي آبي میتوان به فروانی، در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن اشاره کرد که از روش خنک کردن برای خاموشی و کنترل آتش استفاده می کنند. این کپسول ها بر پایه آب هستند و معمولا به رنگ قرمز میباشند

 

خاموش كننده هاي دستي فومي

فوم سیال خاموش کننده اي است که براي اطفا حریق مایعات کاربرد دارد. این مایع به علت سبکی روی مایع در حال اشتعال را گرفته و موجب خفگی حريق می گردد. از فواید اين نوع كپسول ها می توان به اثر خنک کنندگی آن برماده سوختنی اشاره کرد. در کپسول هاي خاموش كننده دستي فومي از قابلیت انبساط بالاي فوم استفاده می شود. این کپسول ها به رنگ زرد خردلی یا قرمز با نوار دور زرد قابل تشخیص که بیشتر برای حریق مایعات نوع B بر اساس استاندارد NFPAاستفاده میشود.

خاموش كننده هاي دستي پودري

این نوع از خاموش کننده هاي دستي آتش نشاني داراي ماده جامد براي اطفا هستند. اين مواد جامد بسیار نرم و لطیف و به رنگ سفید مایل به صورتی می باشند که برای اطفا انواع حریق کاربرد دارد اما بیشترین کاربرد آن برای نوع های B , C, D  بر اساس استاندارد NFPAمي باشد. اين مواد جامد پودري از مواد شیمیایی مانند بی کربنات سديم یا پتاسیم تهیه می شود و با اختلال در زنجیره مولکول مایعات و همچنین ایجاد یک پوشش روی حریق از دو روش قطع کردن و خفگی آتش را خاموش یا کنترل می نمایند. معمولا برای اطفا حریق فلزات از نوعی پودر سیاه رنگ که از ترکیبات کلر سدیم و پتاسیم است استفاده می شود.

خاموش كننده هاي دستي گازي CO2 – دي اكسيد كربن

این کپسول هاي خاموش كننده دستي  آتش نشاني دارای محتویات گاز دی اکسید کربن هستند که بخوبی می تواند برای اطفا حریق تجهیزات الکتریکی مورد استفاده قرار گیرند. بطور کلی این گاز غیر قابل اشتعال، بدون بو، خنثی و غیر سمی مي باشد. البته بايد توجه شود که این نوع کپسول در اطفا حریق برای سوختگی انسان غیر قابل استفاده مي باشد و ممکن است منجر به خفگی فرد شود. نازل خروجی كپسول هاي خاموش كننده دستي گازي Co2 با بقیه کپسول ها تفاوت دارد و دارای شیپوره هستند.

 

 

دسته‌بندي انواع حريق

حريق داراي انواع گوناگوني مي‌باشد و هركدام از آن‌ها داراي شرايط خاص و روش‌هاي اطفا جداگانه مي‌باشند، به همين دليل لازم است تا انواع حريق شناخته شود و پس از شناسايي نوع حريق با استفاده از روش مناسب نسبت به اطفا حريق اقدام نمود.

براي آتش‌ها بدسته‌بندي‌هاي گوناگوني ارائه شده است كه يكي از مهمترين و معتبرترين آن‌ها،دسته‌بندي حريق بر اساس ماده سوختني مي‌باشد. همانطور كه در مقاله اصول اطفا حريق نيز بيان شد، ماده سوختني يكي از پايه‌هاي ايجاد حريق مي‌باشد و بر اساس آن خاصيت آتش ايجاد شده و نوع رفتار آتش متفاوت خواهد بود.

انواع آتش بر اساس استاندارد NFPA

يكي از معتبرترين مراجع در زمينه حريق و سرفصل‌هاي مرتبط با آن، موسسه ملي محافظت در برابر حريق كشور آمريكا (National Fire Protection Association) يا به اختصار NFPA مي‌باشد.

اين استاندارد حريق را در 5 دسته عمده به شرح زير طبقه‌بندي كرده است:

  • حريق گروه A: در اين دسته حريق ناشی از مواد جامد و مواد طبیعی مانند چوب و کاغذ ، پارچه و پلاستیک می باشد.
  • حريق گروه B: در اين دسته حريق ناشی از مایعات قابل اشتعال (یا جامدات قابل اشتعال تبدیل شونده به مایع) مانند بنزین، روغن، قیر، گازوئیل و غیره مي‌باشد.
  • حريق گروه C: در اين دسته حريق ناشی از وسائل الکتریکی و برقی مي‌باشد.
  • حريق گروه D: در اين دسته حريق ناشی از فلزات قابل اشتعال مانند منیزیم، لیتیوم و غیره می‌باشد.
  • حريق گروه K: در اين دسته حريق ناشی از روغن‌ها خوراکی که معمولا در آشپزخانه ها یا رستوران‌ها مورد استفاده قرار می گیرد مي‌باشد.

انواع آتش بر اساس استاندارد BS

ديگر مرجع معتبر در زمينه حريق و سرفصل‌هاي مرتبط با آن، مجموعه استانداردهاي كشور انگلستان (British Standards) يا به اختصار BS مي‌باشد.

اين استاندارد حريق را در 6 دسته عمده به شرح زير طبقه‌بندي كرده است:

  • حريق گروه A: در اين دسته حريق ناشی از مواد جامد و مواد طبیعی مانند چوب و کاغذ ، پارچه و پلاستیک می باشد.
  • حريق گروه B: در اين دسته حريق ناشی از مایعات قابل اشتعال (یا جامدات قابل اشتعال تبدیل شونده به مایع) مانند بنزین، روغن، قیر، گازوئیل و غیره مي‌باشد.
  • حريق گروه C: در اين دسته حريق ناشی از گازهای قابل  اشتعال مانند بوتان، پروپان و گاز طبیعی CNG مي‌باشد.
  • حريق گروه D: در اين دسته حريق ناشی از فلزات قابل اشتعال مانند منیزیم، لیتیوم و غیره می‌باشد.
  • حريق گروه E: در اين دسته حريق ناشی از وسائل برقي و الكتريكي مي‌باشد.
  • حريق گروه F: در اين دسته حريق ناشی از روغن‌ها خوراکی که معمولا در آشپزخانه ها یا رستوران‌ها مورد استفاده قرار می گیرد مي‌باشد.

همانطور كه مشاهده مي‌شود در بين دسته‌بندي‌هاي ارائه شده براي انواع حريق توسط مراجع NFPA و BS تفاوت‌هايي وجود دارد. با توجه به اين تفاوت‌ها بايد هنگام استفاده از هر استاندارد نكات مختص مربوط به آن استاندارد را در نظر گرفت.