انواع تاسیسات مکانیکی آتش نشانی ساختمان
تاسیسات مکانیکی آتش نشانی ساختمان از جمله سیستم های امنیتی یک ساختمان به حساب می آید که وظیفه حفظ جان و مال افراد در ساختمان را به عهده دارد. این تاسیسات باید در کنار تاسیسات برقی و الکترونیکی مثل سنسورها کار خاموش کردن آتش را به خوبی انجام دهند.
سیستم های اطفاء حریق
سیستم های اطفاء حریق ساختمان به سه دسته کلی تقسیم می شوند:
- سیستم اطفاء حریق خشک
- سیستم اطفاء حریق تر
- سیستم اطفاء حریق ترکیبی
سیستم آتش نشانی خشک
در این روش یک شیر با عنوان شیر سیامی در ورودی ساختمان نصب میشود این شیر توسط لوله‌کشی به همه طبقات ساختمان متصل شده و در هر طبقه یک شیر به این لوله ها متصل میشود. لوله ها در حالت عادی بدون آب هستند و تنها در زمان آتش سوزی آتش نشان ها از طریق اتصال مخزن به شیر سیامی، آب را همه طبقات منتقل میکنند و اقدام به خاموش کردن آتش می کنند.
سیستم آتش نشانی تر
در این روش لوله از موتورخانه یا پشت بام به طبقات می رود و به جعبه آتش نشانی متصل میشود. در این روش همیشه آب در لوله ها وجود دارد و نیازی به آبدهی به آن نیست.
سیستم آتش نشانی ترکیبی
در این سیستمها همزمان هر دو سیستم خشک و تر وجود دارد. سیستم تر برای استفاده در آتش سوزی های کوچک توسط ساکنین به کار میرود و سیستم خشک برای آتش سوزی های بزرگتر استفاده می شود.
تجهیزات متنوعی در سیستم آتش نشانی ساختمان ها به کار میرود که از آن جمله می توان به اسپرینکلر یا آبفشان، پمپ آتش نشانی، کپسول آتش نشانی، فایر باکس یا جعبه آتش نشانی و شیر آتش نشانی اشاره کرد.
اسپرینکلر یا آبفشان
اسپرینکلر یک آبفشان متصل به لوله کشی آب است که روی آن یک حباب شیشه ای یا یک آلیاژ قابل اشتعال قرار دارد هنگام آتش سوزی وقتی دمای محیط به دمای طراحی شده اسپرینکلر میرسد حباب میشکند و آب از آن با فشار خارج میشود و کار سرکوب و خاموش کردن آتش انجام میشود.
از این روش برای سرکوب آتش هنکام شروع آتش سوزی قبل از رسیدن نیروها استفاده میشود. همچنین بعد از رسیدن نیروها در صورتی که آتش نشان ها نتوانند آب را به محل برسانند این روش کمک بزرگی میکند.
در این نوع اسپرینکلر ها تنها در محل آتش فعال میشوند و به همین دلیل در سایر نقاطی که آتش در آن وجود ندارد آب پاشی صورت نگرفته و آب آسیب کمتری به ساختمان وراد میکند.
سیستمهای اسپرینکلر خود به چهار دسته تقسیم میشود که عبارتند از:
- اسپرینکلر خشک
- اسپرینکلر تر
- اسپرنکلر سیلابی
- اسپرینکلر پیش عملگر
پمپ آتشنشانی
یکی از مهمترین تاسیسات پمپ های آتش نشانی هستند. کار این پمپ ها رساندن اب به نقاطی است که آب در آنجا تعبیه نشده است.
پمپ های آتش نشانی خود به چهار دسته زیر تقسیم میشوند:
- پمپ آتش نشانی عمودی خطی
- پمپ آتش نشانی عمودی توربینی
- پمپ آتش نشانی سانتریفیوژ خطی
- پمپ آتش نشانی دو مکشه
ظرفیت پمپ آتش نشانی هم باید به اندازه ای باشد که هم آب مورد نیاز تاسیساتی همچون اسپرینکلر ها را جوابگو باشد و هم بتواند آب شلنگهای آتش نشانی را تامین کند.
پمپ آتش نشانی از دو روش میتواند آب گیری کند: یکی از طریق آب لوله کشی و دیگری از طریق مخزن آب.
اصولا فشار لازم برای رساندن آب و مایعات به دیگر تجهیزات آتش نشانی را بر عهده دارد. گاهی این مایعات حاوی مواد آسیب زننده است پس باید این پمپ ها مقاوم باشد از این رو رنگ بدنه پمپ ها کاملا تایید شده است تا از خوردگی و آسیب دیدگی در مدت زمان استفاده جلوگیری شود.
در حرفه آتش نشانی وجود پمپ ها یکی از اصلی ترین قطعات است و برای این منظور از پمپ های دو مکشه استفاده می شود، استفاده از این مدل باعث فراهم کردن نیروی محرکه در همه مواقع حتی موارد اضطراری است.
این پمپ ها با متصل شدن به آب شهری و یا یک مخزن جداگانه ، آب را با فشار لازم برای خاموش کردن آتش
استانداردهای بین المللی پمپ های آتش نشانی
پمپ های آتش نشانی اصولا باید دارای یک سری استاندارد باشند ، این استانداردها NFPA نام دارد که در حقیقت مخفف انجمن ملی آتشنشانی امریکا است. این استاندارد فقط برای پمپ های آتشنشانی نیست و شامل آبپاش های اتوماتیک ، کابین های آتش یا سیستم های خاموش کننده نیز می شود. اما استاندارد ویژه ای برای پمپ آتشنشانی وجود دارد این استاندارد NFPA 20 نام دارد.
بر اساس مفاد این استاندارد پمپ های آتشنشانی باید در طراحی، متریال استفاده شده ، ایمنی و میزان فشار خروجی سایالات بر مطابق این استاندارد باشند. چند نمونه از مفاد این استاندارد را مرور می کنیم.
۱- فشار خروجی پمپ باید فشاری معادل ۱۲۰الی۱۴۰ درصد نامی باشد.
۲- فشار و جریان در قسمت نامی باید برابر صد درصد باشد.
۳- حداکثر جریانی که پمپ باید داشته باشد حدود ۱۵۰ درصد نامی در فشاری حدود شصت و پنج درصد نامی است.
پمپ ها به صورت کاملا اتوماتیک بوسیله یک سیگنال از تخلیه شروع به کار می کنند. در شبکه آتش نشانی ممکن است از چند پمپ استفاده شود اما هر پمپ کنترل جداگانه ای دارد.
محرک های داخل پمپ های آتش نشانی بر دو نوع هستند :
دیزلی یا الکتریکی که در گذشته با سوخت بنزین هم این محرک ها به کار می افتادند.
پمپ هایی که دارای محرک الکتریکی هستند برای تقویت فشار مناسب بوده و پمپ هایی که محرک دیزلی دارند برای مخازن آب مناسب هستند.
پمپ های آتش نشانی به چند دسته تقسیم می شوند
پمپ تک طبقه
در این نوع از پمپ ها برای افزایش دادن فشار مایع از نیروی گریز از مرکز استفاده می شوند داخل این پمپ پره ای قرار دارد که بوسیله موتور حرکت می کند و مایع در میان پرده وارد شده و بوسیله نیروی خارج از مرکز آب را به سمت خروجی هدایت می کند.
پمپ عمودی
این پمپ ها از نظر مصرف انرژی و افزایش طول عمر بسیار پرکاربرد هستند. و نصب این گونه پمپ ها بسیار سهل است. از این پمپ ها زمانی استفاده می شود که نیازمند جریان کمتری باشد.
پمپ های اسپیلت کیس (دو مکشه)
این پمپ ها قوی هستند و اغلب از این پمپ ها در لوله کشی استفاده می گردد. این مدل از پمپ ها معمولا به صورت افقی نصب می شوند.
خصوصیات یک پمپ آتش نشانی
- هر پمپ باید به صورت جداگانه دارای فشار شکن در قسمت رانش و مکش باشد
- پوسته ای که در هر پمپ به کار رفته باید دارای قابلیت فشار شکنی باشد
- تمام تنظیمات برای اندازه گیری و… باید برای آبی با دمای معین تقریبا بیست درجه برقرار شود
- همه پمپ های آتش نشانی جهت راه اندازی به کنترلرها نیاز دارند این کنترلر ها باید قابل اعتماد بوده زیرا قرار است در مواقع اضطراری از آنها استفاده شود.
کپسول آتش نشانی
کپسول های آتش نشانی نوعی خاموش کننده آتش دستی و قابل حمل هستند که بسته به نوع آنها، آب یا ماده دیگری را با فشار روی آتش اعمال میکنند. بسته به نوع آتش باید از یک کپسول مرتبط استفاده کرد. کپسول ها بر اساس نوع ماده ای که از آن پر شده اند به رنگ های متفاوتی وجود دارند. قرمز برای آب، قرمز و سفید برای غبار آب، رنگ کرم برای کف، زرد مخصوص مواد شیمیایی مرطوب، آبی برای پودر خشک و رنگ سیاه مخصوص دی اکسید کربن می باشد.
آشنایی با کپسول آتش نشانی و انواع آن
کپسول آتش نشانی مخزنیست استوانه ای شکل که با مواد مخصوصی تحت فشار پرشده و در هنگام آتش سوزی به ما کمک می کند تا آتش را مهار و از گسترش آن جلوگیری نماییم. با توجه به اینکه انواع آتش با هم متفاوت است ؛ نحوه مواجهه با آن نیز متفاوت و وابسته به ماهیت آتش می باشد. به همین جهت در طول زمان کپسول های آتش نشانی مختلفی به وجود آمده است که هر کدام از آنها برای حریق های متفاوت مناسب و قابل استفاده است.با ما همراه باشید تا با انواع کپسول آتش نشانی و کاربرد های آنها با هم آشنا شویم.
انواع کپسول آتش نشانی از لحاظ وزن
با توجه به مساحت محل نصب کپسول و حجم و نوع مواد قابل اشتعال موجود در محیط می توان وزن کپسول آتش نشانی را مشخص نمود. کپسول های آتش نشانی معمولاً تا وزن های 12 الی 14 کیلوگرم به صورت دستی و در وزن های بیشتر به صورت چرخدار طراحی شده اند. هرچه وزن کپسول بیشتر باشد ، سطح پوشش آن (یعنی مساحتی که خاموش کننده قادر به اطفاء حریق می باشد) نیز بیشتر است.
طبق استاندارد ، کپسول هایی که دارای وزن کمتر از 18 کیلوگرم می باشد را در ارتفاع 1 متر و بیشتر از 18 کیلوگرم را در ارتفاع 1.5 متر نصب می کنند به طوری که سر کپسول در این ارتفاع قرار بگیرد.
معرفی اجزای کپسول آتش نشانی
عموماً کپسول های آتشنشانی دارای قسمت های زیر است :
- یک بدنه استوانه ای که داخل آن بسته به نوع کپسول ، پودر ، آب ، و یا گاز CO2 تحت فشار وجود دارد.
- دسته نگهدارنده که جهت جابه جایی کپسول از آن استفاده می شود.
- پین که به صورت یک سوزن بین اهرم و دسته قرار می گیرد و تا از پلمپ خود جدا نشود امکان خروج محتویات داخل سیلندر را نمی دهد.
- اهرم که با فشار دادن آن پس از بیرون کشیدن پین باعث خروج محتویات کپسول می شود.
- شیلنگ هدایت کننده که باعث افزایش سرعت مواد و هدایت دقیق آن به روی آتش می شود. در کپسول های CO2 به صورت شیپور مانند می باشد.
رنگ کپسول آتش نشانی
کپسول های آتش نشانی در گذشته معمولاً با رنگ های مختلفی نشان داده می شدند تا کاربر بتواند به طور سریع از کپسول مناسب استفاده نماید. مثلاً کپسولهای با محتوای آب به رنگ قرم ، کپسول های CO2 به رنگ سیاه ، کپسول های حاوی پودر به رنگ آبی و کپسول های بیوورسال به رنگ سبز می باشند.
کاربرد انواع کپسول آتش نشانی
در هنگام استفاده از کپسول آتش نشانی لازم است حتماً به نوع کپسول دقت کرد. زیرا کاربرد کپسول های آتش نشانی با هم متفاوت بوده و با توجه به انواع آتش نوع کپسول مورد نیاز نیز متفاوت است
کپسول آتش نشانی co2
کاربرد کپسول CO2 بیشتر در اماکن سربسته و برای حریق های الکتریکی و تجهیزات الکترونیکی استفاده می شود، زیرا هادی الکتریسیته نیست و تأثیری بر روی اینگونه وسایل باقی نمی گذارد.
حتی الامکان از به کار بردن این نوع کپسول ها در فضای باز خودداری نمایید. زیرا باعث پراکندگی گاز و کاهش اثربخشی آن می شود. با توجه به اینکه قدرت پرتاب آن بین 2تا 4 متر می باشد ، می بایست تا حد امکان به آتش نزدیک شد. حداقل زمان تخلیه این خاموش کننده ها حدود 16 ثانیه است. صورتی که کمتر از 10 درصد آن استفاده شده باشد می توان مجدداً از آن استفاده نمود. ازاین نوع کپسول برای اطفاء حریق نوع B و C استفاده می شود.
کپسول آتش نشانی آبی (آب و گاز)
جهت تأمین فشار در این نوع کپسول از گاز CO2 در داخل یک کارتریج استفاده می کنند.
این نوع خاموش کننده غیرقابل کنترل است یعنی در صورت خارج شدن گاز از کارتریج امکان استفاده مجدد از آن وجود ندارد.حد اقل مدت زمان تخلیه آن حدود 60 ثانیه است. از این نوع کپسول برای اطفاء حریق لوازم چوبی ، کارتن ، مبلمان ، فرش و … استفاده می شود.این نوع کپسول مناسب برای اطفاء حریق نوع A می باشد.
کپسول آتش نشانی فوم
کپسول فوم با نواری خردلی به دور آن برای اطفاء حریق مایعات استفاده می شود.
فوم مانند آب بر روی برخی کالاها مانند تجهیزات برقی و یا کاغذی اثر نامطلوب داشته و نباید از آن استفاده نمود. کاربرد این نوع کپسول نسبت به سایر خاموش کننده ها کمتر بوده اما بهترین خاموش کننده جهت اطفاء مایعات قابل اشعال می باشد. فوم به سرعت سطح مایع را پوشانده و با جلوگیری کردن از رسیدن اکسیژن مانع گسترش آن می شود. این نوع کپسول مناسب برای اطفاء حریق نوع B می باشد.
کپسول آتش نشانی پودری (پودر و گاز )
از این نوع کپسول برای اطفاء هر نوع حریقی استفاده می شود. اما مؤثرترین کاربرد آن برای خاموش کردن حریق مایعات و فلزات است.
تفاوت عمده این نوع کپسول ها در نوع پودری است که در آن ها استفاده می شود که توضیحات آن در مقاله انواع پودر آتش نشانی آورده شده است. این نوع کپسول مناسب است برای حریق های با وسعت زیاد، مایعات اشتعال زا، منشأ الکتریکی و گازهای اشتعال زا. این نوع کپسول مناسب برای اطفاء حریق نوع A، B،C و D می باشد.
کپسول آتش نشانی بیوورسال
کپسول های بیوورسال دارای ویژگیهای زیربوده و مناسب برای اطفاء حریق های جامدات و مایعات قابل اشتعال نظیر کاغذ ، پارچه، پلاستیک، چوب، روغن ها، گازوئیل و تینر می باشد :
- دوستدار محیط زیست
- عدم بازگشت شعله
- عدم خورندگی
- توانایی بسیار بالا در خاموش کردت آتش های با حجم بزرگ
- غیر فعال کننده هر 4 عامل اصلی انتشار حریق این نوع کپسول مناسب برای اطفاء حریق نوع A و B می باشد.
تفاوت کپسول آتش نشانی co2 و پودری
دو نوع تفاوت برای این دو کپسول وجود دارد یکی تفاوت از نظر ظاهری و دیگری تفاوت از نظر کاربری. از نظر ظاهری کپسول CO2 یک سیلندر بدون داشتن خط جوش بر روی بدنه آن بوده و دهانه خروج آن به شکل قیف می باشد ولی کپسول پودری اینگونه نیست. از نظر کاربردی، کپسول های پودری کاربری بیشتری داشته و برای انواع مختلف آتش کاربرد دارد، درحالی که کپسول CO2 مناسب برای حریق های الکتریکی و مایعات اشتعال زا می باشد.
پتوهای مخصوص خاموش کردن آتش
پتو های نسوز یا ضد حریق نقش بسیار مهمی در امداد و نجات های جاده و شهری نیز می تواند داشته باشد که یکی از الزامات تجهیزات ایمنی و آتش نشانی است. در حوادث جاده ای درون یا برون شهری قطعا آتش سوزی ها رخ می دهد که گاهی اوقات نیاز هست تا یک فرد از حریقی که در آن گرفتار شده است نجات پیدا کند و این نجات پیداکردن در راستای کمتر صدمه دیدن فرد است که این پتوها گزینه های بسیار مناسبی هستند. این پتوها علاوه بر استفاده امدادگران، در منازل و ساختمان های اداری تجاری نیز می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. پتوهای ضد حریق معمولا از فایبرگلاس و کولار ساخته می شود و اغلب به شکل تاخورده است تا در استفاده سریع فرد دچار مشکل نشود.
ویژگی های پتو آتش نشانی 150×150
پتو آتش نشانی از منسوجات مخصوص فایبر گلاس ساخته شده است، این پتوها بدون ایجاد حساسیت پوستی می‌باشند. همچنین این پتو ها در دمای بالا ذوب نمی شوند و به پوست بدن فرد نمی چسبند.
پتوهای ضد حریق با حذف اکسیژن از منشأ آتش یا به اصطلاح خفه کردن آتش در نقطه ابتدایی آن را مهار میکنند. پتوی ضد حریق میتواند به عنوان مکمل در کنار کپسولهای آتش نشانی قرار بگیرد.
این پتوها کاملاً نسوز و غیر قابل اشتعال بوده و تا دمای نهصد درجه را تحمل میکند. برای خاموش کردن آتش با این پتوها باید حجم آتش و مساحت پتو را در نظر داشته باشید زیر از پتوهای کوچک نمی‌توان برای حریق‌های بزرگ استفاده کرد.
پتو آتش نشانی سفید رنگ بوده و در کاوری قرمز قرار دارد. در بالای این کاور محلی برای آویزان کردن آن وجود دارد و پتو از قسمت پایینی خارج میشود. برای این کار باید دو بند متصل به پایین کاور را بکشید، با این کار پتو از داخل کاور خارج میشود.
پتوهای آتش نشانی بزرگتر در آزمایشگاه‌ها و صنایع کاربرد دارند، این پتوها از جنس پشمی ساخته شده‌اند و با مایع ضد حریق آغشته میشوند.
جعبه آتشنشانی
فایر باکس جعبه ایست که برخی تجهیرات آتش نشانی در آن وجود دارد که حاوی یک نازل، یک قرقره، یک شلنگ نواری، یک جفت کوپلینگ و یک شیر زاویه‌ای میباشد. جعبه آتش نشانی در هر طبقه باید یک خروجی داشته باشد تا کار آب رسانی به آن قسمت را انجام دهد.
جعبه آتش نشانی در دو نوع تر و خشک وجود دارد. همانطور که پیش از این در انواع سیستمهای اطفاء حریق ذکر شد در سیستم خشک، آب در لوله ها در شرایط معمولی وجود ندارد و تنها در مواقع ضروری، آب از مخزن به سیستم اطفاء حریق پمپ می گردد.
از منظری دیگر جعبه های آتش نشانی در دو نوع روکار و توکار در ساختمانها نصب میشوند. در روش توکار فضای جعبه در هنگام ساخت ساختمان در محلهای موردنظر در دیوارها کار شده است.
باید توجه داشت که نوع و سایز ورقی که در ساخت فایرباکس ها استفاده میشود خوب و درای ضخامت کافی باشد تا مقاومت لازم در برابر آسیب های مکانیکی را داشته باشد. این دقت در زمان انتخاب و خرید جعبه آتش نشانی از بروز مشکلاتی چون بازنشدن درب جعبه یا سوراخ شدگی شلنگ نواری داخل جعبه محافظت میکند.
جعبه آتش نشانی چیست؟
جعبه آتش نشانی محفظه ای است که در ساختمان نصب می شود و داخل آن تجهیزات اطفا حریق قرار می گیرد.
تجهیزات درون جعبه آتش نشانی
در جعبه آتش نشانی مجموعه ای از تجهیزات قرار می گیرد که برای اطفا حریق ضروری می باشند این تجهیزات شامل کپسول آتش نشانی، شیلنگ آتش نشانی و شیرآلات ونازل می باشد تا در صورت وقوع حادثه ، افراد بتوانند از آنها استفاده کنند.
انواع جعبه آتش نشانی
جعبه آتش نشانی دارای انواع مختلفی می باشد که در ادامه به آنها می پردازیم.
جعبه آتش نشانی از نظر نحوه و محل نصب
- جعبه آتش نشانی دیواری: جعبه آتش نشانی دیواری به دو مدل روکار و توکار تقسیم می شود.
- جعبه آتش نشانی محوطه ای: جعبه آتش نشانی محوطه ای در یک نوع پایه دار و ایستاده است.
جعبه آتش نشانی از نظر مدل و کاربرد
- جعبه نگهدارنده کپسول آتش نشانی: محفظه ای که کپسول آتش نشانی داخل آن قرار می گیرد.
- جعبه نگهدارنده شیلنگ آتش نشانی: براساس مدل شیلنگ موجود در جعبه آتش نشانی به دو نوع فایر باکس و هوزریل باکس تقسیم می شود.
انواع جعبه آتش نشانی بر اساس جنس
- جعبه آتش نشانی استیل نگیر و استیل بگیر
- جعبه آتش نشانی فایبر گلاس
- جعبه آتش نشانی فولادی
انواع جعبه آتش نشانی بر اساس شکل ظاهری
- جعبه آتش نشانی تک درب
- جعبه آتش نشانی دو درب
- جعبه آتش نشانی دو قلو
- جعبه آتش نشانی نور تاب
- جعبه آتش نشانی کرکره ای
- جعبه دکوراتیو
ابعاد جعبه آتش نشانی
جعبه آتش نشانی می تواند در سایز های متفاوت تولید شود به طور کلی سایز جعبه آتش نشانی باید به گونه ای باشد که شیلنگ و یا کپسول آتش نشانی در جعبه جا شود. اما در زیر ابعاد استاندارد جعبه آتش نشانی که بیشترین استفاده را دارند بیان شده اند:
- طول 100، عرض 85 و عمق 18 سانتی متر
- طول 85، عرض 80، عمق 18 سانتی متر
- طول 85، عرض 60 و عمق 18 سانتی متر
- طول 70، عرض 85 و عمق 18 سانتی متر
- طول 70، عرض 60 و عمق 18 سانتی متر
- طول 65، عرض 55 و عمق 18 سانتی متر
- طول 60، عرض 50 و عمق 18 سانتی متر
جعبه آتش نشانی روکار
اگر بخواهیم در ساختمان هایی که دارای بافت قدیمی هستند جعبه آتش نشانی نصب کنیم از آنجایی که محلی مناسب برای آن از قبل تعبیه نشده است نصب جعبه آتش نشانی به صورت روکار می باشد.
جعبه آتش نشانی توکار
در ساختمان های جدید در ابتدای ساخت ساختمان محل مناسبی جهت نصب جعبه آتش نشانی جاگذاری می شود به گونه ای که فایر باکس داخل دیوار قرار گیرد.
عوامل موثر در خرید جعبه آتش نشانی
عوامل متعددی در انتخاب جعبه آتش نشانی تاثیر دارد از جمله این عوامل می توان به جنس و ضخامت ورق جعبه آتش نشانی اشاره کرد. زیرا برای یک جعبه آتش نشانی این امر بسیار مهم است که در اثر فشار و آسیب مکانیکی تغییر شکل نبیند و مستحکم باشد. ضخامت این ورقه باید بین یک تا دو میلی متر باشد. اگر از این عامل به دلیل کاهش هزینه چشم پوشی کنیم با عواقب سنگین تری از قبیل باز نشدن درب جعبه آتش نشانی، عدم کارایی مناسب شیر آلات، قطع مسیر آب به دلیل آسیب به شیلنگ روبرو می شویم.
مورد بعدی در انتخاب جعبه آتش نشانی اندازه آن می باشد که باید با توجه با محیط و محتویات مورد نیاز آن و محل نصب انتخاب شود.
عامل بعدی در انتخاب جعبه آتش نشانی جنس آن است. زیرا مواد بکار رفته در ساخت جعبه آتش نشانی به طور مستقیم بر استحکام آن تاثیر دارد. جعبه های آتش نشانی چوبی و یا پلاستیکی و موادی که ممکن است در اثر آتش آسیب ببینند اصلا مورد تایید سازمان آتش نشانی نیستند و بهترین نوع جعبه آتش نشانی از جنس فولاد به خصوص استیل است که در برابر خوردگی و اکسید شدن مقاوم هستند.
مورد بعدی که در رابطه با جعبه های آتش نشانی مد نظر قرار داد مربوط به قفل و لولا جعبه آتش نشانی است. قفل و لولا جعبه آتش نشانی باید طوری باشد که با گذشت زمان خشک نگردد و برای هر فردی با هر توان جسمی قابل باز و بسته شدن باشد.
ساخت جعبه آتش نشانی
فرایند های تولید جعبه های آتش نشانی در عملکرد آن بسیار مهم است. در گذشته ورق کاری و آهنگری به صورت دستی انجام می شد اما برای ساخت جعبه آتش نشانی با تعداد زیاد که با جان و مال افراد ارتباط دارد نمی توان از روش های سنتی استفاده کرد و باید از سیستم های جوشکاری اتوماتیک با استفاده از دستگاه استفاده کرد. برای رساندن درصد خطا های انسانی به صفر در ساخت جعبه آتش نشانی استفاده از دستگاه های برش، پانچ و CNC لازم است. در جوشکاری جعبه آتش نشانی باید به حرارت نامتوازن و غیر یکنواخت نیز توجه کرد.
تعداد جعبه آتش نشانی مورد نیاز ساختمان
از آن جایی که در جعبه آتش نشانی شیلنگ وجود دارد و طول شیلنگ هم معمولا بین سی تا چهل متر است تعداد جعبه آتش نشانی باید به گونه ای باشد که تمام ساختمان را پوشش دهد.
استاندارد های جعبه آتش نشانی طبق استاندارد NFPA14
- طول شیلنگ موجود در جعبه آتش نشانی نباید بیش تر از سی متر باشد.
- دیوار محل نصب جعبه آتش نشانی باید مستحکم مستحکم باشد و عمق آن باید حداقل ده سانتی متر باشد.
- در فاصله 120 تا 130 سانتی متری از زمین نصب شود.
- محل نصب نزدیک درب خروجی، راه پله ها و پاگرد ها سهولت در باز و بسته شدن درب جعبه آتش نشانی
- حداقل فاصله شیلنگ و قرقره با دیواره جعبه 5 سانتی متر
شیر آتشنشانی
در تمامی شهر های دنیا شیر آتشنشانی وجود دارند.
این شیرهای برای آب رسانی سریع و فشار مناسب طراحی شده اند،
تا در زمان حریق بتوانند مقدار آب مناسب را در دسترس آتش نشان ها قرار دهند تا بتوانند حریق را مهارکنند.
اختراع شیر آتش نشانی به فردریک گراف نسبت داده می شود.
این اختراع از قرن ۱۹ تا امروز توانسته است در بسیاری از عملیات نجات جان انسانها را نجات دهد.
نکته جالب در شیر آتش نشانی استفاده آن تا امروز می باشد که با پیشرفت علم و تکنولوژی هنوز هم از آن استفاده میشود.
این تجهیز با اتصال به لوله کشی شهری امکان دسترسی بسیار آسان کرده و از ایجاد اتفاقات وحشتناک جلو گیری میکنند.
و معمولا به صورت ایستاده یا دفتی مورد استفاده قرار میگیرد.
که همگی باید از استاندارد های جهانی پیروی کنند،
شیرهای آتش نشانی نوع خاصی از شیرآلات هستند که به منظور آب رسانی به شلنگهای آتش نشانی در هنگان آتش سوزی استفاده میشوند که به دو دسته تقسیم میشوند:
- شیر آتش نشانی ایستاده
- شیر آتش نشانی زیر زمینی
شیرهای آتش نشانی ایستاده روی زمین به شکل ایستاده و به رنگ قرمز میباشد که آن را معمولا در سر چهارراه ها و خیابانها در مناطق شهری می‌بینیم. این شیر ها به سیستم لوله کشی آب شهری متصل‌اند و برای باز کردن آن نیاز به آچار مخصوص هست که در اختیار آتش نشانها میباشد.
